🔆 رسیدگی به نیازمندان شهر مُحَمَّدُ بْنُ يَحْيَى عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنِ ابْنِ أَبِي عُمَيْرٍ عَنْ هِشَامِ بْنِ سَالِمٍ قَالَ: كَانَ أَبُو عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام إِذَا أَعْتَمَ وَ ذَهَبَ مِنَ اللَّيْلِ شَطْرُهُ أَخَذَ جِرَاباً فِيهِ خُبْزٌ وَ لَحْمٌ وَ الدَّرَاهِمُ فَحَمَلَهُ عَلَى عُنُقِهِ ثُمَّ ذَهَبَ بِهِ إِلَى أَهْلِ الْحَاجَةِ مِنْ أَهْلِ الْمَدِينَةِ فَقَسَمَهُ فِيهِمْ وَ لَا يَعْرِفُونَهُ فَلَمَّا مَضَى أَبُو عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام فَقَدُوا ذَلِكَ فَعَلِمُوا أَنَّهُ كَانَ أَبَا عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام. 📚الكافي؛ ج‏۴؛ ص۸ (بَابُ صَدَقَةِ اللَّيْل‏) امام صادق عليه‌السلام هنگامى كه نماز عشا را مى‌خواند و پاسى از شب مى‏‌گذشت، كيسه‌ اى را كه در آن نان و گوشت و پول بود، به دوش مى‌‏گرفت، سپس به سراغ نيازمندان مدينه مى‌ ‌رفت و در ميان آنها تقسيم مى‌‌كرد و به صورتى بود كه او را نمى‌شناختند. هنگامى كه امام عليه‌السلام به شهادت رسید و آن كمك‌ ها از نيازمندان مدينه قطع شد، دانستند كه آن شخص نيكوكار و كمك كننده، امام صادق عليه‌السلام بوده است. @madras_emb