﷽؛ عن امیرالمؤمنین علی عليه السلام : كَثرَةُ الوِفاقِ نِفاقٌ ، كَثرَةُ الخِلافِ شِقاقٌ . 🏷[غرر الحكم : 7083 و 7084.] امام على عليه السلام : موافقتِ زياد [نشانه] نفاق است؛ مخالفتِ زياد [نشانه] دشمنى است. ┅═┄⊰༻💎༺⊱┄═┅ علامه شهيد مطهري(ره) در کتاب “جاذبه و دافعه علي(علیه السلام) “ : پيش از آن كه امام علی سلام الله علیه، عادل براي ديگران باشد و درباره ديگران به عدل رفتار كند خود شخصا موجودي متعادل و متوازن بود. كمالات انسانيت را با هم جمع كرده بود. هم انديشه‌ اي عميق و دور رس داشت و هم عواطفي رقيق و سرشار، كمال جسم و كمال روح را توام داشت. شب، هنگام عبادت، از ماسِوي مي‌ بريد و روز، در متن اجتماع فعاليت مي‌ كرد. روز ها چشم انسان‌ها مواسات و از خودگذشتگي‌هاي او را مي‌ ديد و گوش‌‌هايشان پند و اندرزها و گفتار هاي حكيمانه‌اش را مي‌ شنيد و شب چشم ستارگان اشك‌هاي عابدانه‌اش را مي‌ ديد و به گوش آسمان مناجات‌هاي عاشقانه‌اش را مي‌شنيد. هم مفتي بود وهم حكيم، هم عارف بود و هم رهبر اجتماعي، هم زاهد بود و هم سرباز، هم قاضي بود و هم كارگر، هم خطيب بود و هم نويسنده، بالاخره به تمام معني يك انسان كامل بود با همه زيبايي‌ هايش.  امام علي(علیه السلام) شخصيت دو نيرويي داشتند: امام علي(علیه‌السلام) از مرداني است كه هم جاذبه دارد و هم دافعه و جاذبه و دافعه او سخت نيرومند است. شايد در تمام قرون و اعصار، جاذبه و دافعه‌ اي به نيرومندي جاذبه و دافعه علي(علیه السلام) پيدا نكنيم.