درس‌های حماسه حسینی ۴ شهید مطهری:‌ معمولًا اهل منبر وقتى كه مى‏خواهند قضيه كربلا را بزرگ كنند جنبه فاجعه بودن و ظلم و ستم‏ها را بزرگ مى‏كنند، در جستجوى پيدا كردن و حتى جعل كردن فاجعه‏هايى هستند؛ با بيانهاى مختلف و تشبيهات و مجسم ساختن‏ها جنبه فاجعه بودن را تقويت مى‏كنند و حال آنكه ما بايد از خود بپرسيم: بزرگى حادثه كربلا از چه نظر است؟ آيا از نظر فجيع بودن است؟ قطعاً اين فاجعه، فاجعه كم‏نظيرى است ولى فاجعه عظيم و شايد عظيم‏تر از اين در دنيا زياد بوده. خود فاجعه مدينه كمتر از فاجعه كربلا نبوده. عظمت مطلب از لحاظ سيد الشهداء و ياران آن حضرت است، نه از لحاظ ابن زياد و ابن سعد و اتباع و اشياع آنها؛ عظمتِ سعادت است نه عظمتِ شقاوت. كربلا بيش از آن اندازه كه نمايشگاه شقاوت و بدى و ظهور پليدى بشر باشد، نمايشگاه روحانيت و معنويت و اخلاق عالى و انسانيت است ولى اهل منبر كمتر به آن جنبه توجه دارند؛ و به عبارت ديگر در اين قضيه از آن جنبه بايد نگاه كرد كه أبا عبد اللَّه و أبا الفضل و زينب قهرمان داستانند نه ازآن‏جهت كه شمر و سنان قهرمان داستانند. مجموعه آثار استاد شهيد مطهرى (حماسه حسينى(1 و 2))، ج‏17، ص: 465 @madrese_amin