🔺غذای سرنوشت ساز از امام باقر عليه السلام در مورد آيه فَلْيَنْظُرِ الْإِنْسانُ إِلى‏ طَعامِهِ سؤال شد كه: ما طَعامُه؟ طعام او چيست؟ فرمود: علمه الذى يأخذه، عمن يأخذه ؟ يعنى بايد در علمى كه مى‏گيرد فكر كند كه از كجا مى‏گيرد و چه مى‏گيرد؟ هرچه انسان ياد می‌گيرد، غذاى روح اوست. هر علمى براى انسان، غذاى روح است، بلكه هرچه انسان می‌بيند يا می‌شنود و در حافظه ‏اش باقى مى‏‌ماند، روح او از آن تغذيه می‌كند. به قول مولوى: آدمى فربه شود از راه گوش. يعنى غذاى روحى از راه گوش وارد می‌شود و انسان از همين چاق می‌‏شود. 📡 راديو و تلويزيون انسانها را تغذيه می‌كند؛ همچنين سينماها، فيلمها، روزنامه ‏ها و نطق‌ها. كتابهايى كه انسان در طول عمرش می‌‏خواند، دائما از آنها تغذيه می‌شود. آن‏وقت شما ببينيد در ميان اين تغذيه ‏ها چه مقدارش تغذيه سالم و حيات‏ بخش و چه مقدارش تغذيه ناسالم و مسموم ‏كننده‏ است. حديثى است از امير المؤمنين على عليه السلام، كه خيلى حديث عجيبى است. می‌فرمايد:چرا مردم اگر شب تاريكى باشد و آنها را بر سر يك سفره بنشانند، تا وقتى كه چراغى روشن نكنند دست به اين سفره نمی‌‏برند، چطور مردم در غذاى جسمانى دقيق ‏اند (بايد هم دقيق باشند) ولى در غذاى روحانى دقيق نيستند؟ يك جمله می‌تواند سرنوشت انسانى را بكلى تغيير دهد. 📔منبع: مجموعه آثار استاد شهيد مطهرى (آشنايى با قرآن(10 - 14))، ج‏28، @madrese_amin