💢غزه؛ و البته هزاران مناسبت تقویمی و موسمی جور و واجور!!💢 🔹اگر بگویم آینده انقلاب اسلامی در نظم نوین جهانی امروز منوط به اتفاقات غزه است، بیراه نگفته‌ام. امروز همه جبهه حق و همه جبهه باطل در غزه مقابل هم قد کشیده‌اند و چه کسی است که نداند که سرنوشت و آینده انقلاب اسلامی نیز در آنجا رقم خواهد خورد. امروز بزرگترین دلیل بصیرت پیر جماران که آمریکا را شیطان بزرگ خوانده بود، هر روز در غزه به بدیهی ترین شکل ممکن اقامه می‌شود. امروز در غزه، هرآنچه ما دهه شصت و هفتادیها از غربشناسی‌های فردید و داوری و میرباقری و کچویان و رجبی و مطهری و طباطبایی و حسینی و صدر، مبنی بر «غیرانسانی بودن مدرنیته» خوانده‌ایم، به عیان‌ترین شکل ممکن خود را هوار می‌زند. امروز غزه، مرز میان انسانیت و توحش است.... 🔹ولی چقدر حیف! چقدر حیف! چقدر حیف که در این 160 روزی که می‌توانستیم به این حادثه بپیوندیم، در تقویم خود مناسبت‌ها و برنامه‌های دیگری هم داشتیم که نتوانستیم از آنها چشم بپوشیم و یا لااقل رنگی از غزه به آنها بزنیم؛ ➖بالاخره که نمی‌توان به جام ملتهای آسیا نپرداخت پای غرور ملی در میان است؛ ➖جشنهای باشکوه نیمه شعبان هم که اصلاً نمی توان کاری کرد بالاخره ما کاری مهمتر از انتظار آقا کشیدن مگر داریم؟! ➖ انتخابات هم که همواره در رأس امور است؛ ➖از بعد از آن هم داریم خود را آماده می‌کنیم برای مهمانی توأمان خدا و خلق خدا؛ رمضان و نوروز؛ چه تلاقی زیبایی ! 🔹چقدر در زمانه‌ای که بیش از همه نیاز به ایستادگی داریم، زمان راحت ما را با خود می‌برد؟! نمی‌دانم چرا ما بچه انقلابی‌ها و حزب‌اللهی‌ها اینقدر مناسبت‌زده و پروژه‌ای با مسائل مواجه می‌شویم؟! اصلا چطور می توان در دل این رنج و محنت بی حد و حصر مردم فلسطین، اینقدر بی‌خیال بود و اینقدر منظم رفتار کرد؟! .. 🔹خدا رحمت کند حضرت امام ره را پیام نوروزی عید 1341 را با «انا لله و انا الیه راجعون» شروع کرد و آن عید را عزا اعلام کرد تا مؤمنین را از خطری که قران و ملت قران را تهدید می‌کند، آگاه کند (صحيفه امام، ج‏1، ص: 154) خدا رحمت کند حضرت امام ره را نوروز 1342 را نیز عزا اعلام کرد و به حضرت بقیه الله عج تسلیت گفت. (صحيفه امام، ج‏1، 156) خدا رحمت کند حضرت امام ره را که در 13 تیرماه 1357 به جشنهای سوم و نیمه شعبان واکنش داد و آن را تحریم کرد و از علما خواست بدون تشریفات عید در میان مردم حاضر شوند و خطر حکومت شاه را به همه برسانند. (صحيفه امام، ج‏3، 426 ) ➖ ای کاش اینقدر موسمی نبودیم! ➖ ای کاش حادثه‌ها را این همه بریده بریده نمی‌فهمیدیم! ➖ ای کاش می‌توانستیم اهم و مهم کنیم! ➖این کاش می‌توانستیم تفاوت مسئله‌ها را درک کنیم! ➖ ای کاش می‌توانستیم درک کنیم که همانطور که غزه از ماست، ما نیز از غزه‌ایم و هیچ حادثه‌ای در این چند دهه مانند غزه نتوانسته است وجدان عمومی بشر را متوجه ارزشهای الهی ـ انسانی جبهه انبیاء الهی کند؛ هیچ حادثه‌ای مانند غزه نتوانسته بر چهره نفاق و دورویی غرب، پنجه بکشد و کثافت و تعفن واقعی آن را به همگان نشان دهد.. ➖ای کاش یاد می‌گرفتیم که مناسبتهای تقویمی را باید با صبغه ایام الله واقعی طعم‌دار کرد! ➖ ای کاش سر به دیوار دعا و اضطرار، نه صرفا برای کمک به غزه، که برای پیوستن به جاری زلال و پاک کننده غزه راهی می‌جستیم و خود را به آن می‌رسانیدیم ... 🔹خدا حفظ کند حضرت آقا را وقتی امسال درخت هم که می‌کاشت برخلاف سالهای گذشته یک درخت بیشتر کاشت و فرمود: «نکته‌ی آخر اینکه امسال ما سه درخت غرس کردیم؛ برخلاف [بعضی] سالهای قبل که دو درخت غرس میکردیم، امسال تعداد درختهایی را که غرس شده افزایش دادیم، به معنای اهتمام بیشتر به درخت‌کاری. و یکی از این سه درخت هم درخت زیتون است؛ این به معنای اظهار همبستگی و همدلی با مردم فلسطین است ــ که مرکز زیتون آنجا است ــ و میخواهیم به این مردم مظلوم و عزیز و بسیار مقاوم، از دور سلام بدهیم و بگوییم ما همه جور به یاد شما هستیم، از جمله اینکه درخت زیتون را به یاد شما غرس میکنیم.» 🔹و البته به تقویم که نگاه می‌کنم نزدیک است؛ نمی‌دانم باید خوشحال بود یا ناراحت؟ ... ♦️به نقل از: https://eitaa.com/alimohammadi1389/1657