♦️ روش تدریس اساتید همیشه دغدغۀ طلاب و دانشجویان بوده گاهی استاد را سخت‌گیر می‌دانند و گاهی دوستش دارند چون سخت نمی‌گیرد! روش تدریس بعضی اساتید به‌هر نحو که باشد ممکن است به مذاق بعضی دانشجویان خوش نیاید. اما مسئله فقط سلیقۀ خاص دانشجویان یا بی‌حوصلگی بعضی‌ از آن‌ها نیست. گاهی حضور در کلاس واقعاً چیزی به دانشجو اضافه نمی‌کند. اینجاست که باید به کارآمدی آن کلاس و روش تدریس آن استاد شک کرد. روی عبارت «روش تدریس» تأکید می‌کنم چرا که مفروض گرفته‌ام اساتید همگی فاضلند و دانشمند و اگر نقصی هست در همان شیوۀ معلّمی‌کردن است. پس قدرِ علمی آن‌ها همچنان محفوظ است و شخصیتشان محترم. 🔹کلاس بد: گمان می‌کنم اگر بخواهیم چند وصف برای یک کلاس بد بیان کنیم بیشترمان موافقیم کلاس بد کلاسی است که 🔻1. زمان و نیرویی که از ما می‌گیرد با کمکی که به رشد علمی‌مان می‌کند متناسب نباشد (سعی کرده‌ام عبارت‌ها را دقیق انتخاب کنم). 🔻2. کلاس بد کلاسی است که «نتایج حاصل از حضور در آن کلاس» را بتوان از طرقی آسوده‌تر به‌دست آورد. کلاسی که استاد، در آن محتوایی را املا می‌کند که با مطالعۀ یک مقاله به‌دست می‌آید حتماً یک کلاس بد است. ❇️ روی این دو ویژگی تأکید تام دارم. در موردشان کمی بیشتر توضیح می‌دهم. نیاز نیست استاد حتماً مطلبی شاذ یا ناگفته را به دانشجویان برساند بلکه باید کلاسش «نتیجه‌ای» داشته باشد که در بیرون از کلاس به‌سادگی نتوان آن را به‌چنگ آورد. این نتیجه می‌تواند راهنمایی علمی دانشجو باشد یا همراهی او در سیری مطالعاتی و رفع اشکالاتش. می‌تواند روشن‌کردن جرقه‌های تفکر باشد یا حتی دسته‌بندی جدیدی از محتوای درسی و سامان‌دهی یک سیر مطالعاتی که به‌تنهایی توسط دانشجو ممکن نبود. این‌ها «نتیجۀ» یک کلاس خوبند. نتیجۀ کلاس خوب لزوماً جزوه‌ای کامل یا خلاصۀ چند کتاب مرجع که بارها توسط اساتید دیگر بیان شده، نیست. به‌زبان ساده، کلاسی که بدیل داشته باشد کلاس مفیدی نیست. این بدیل ممکن است فایل صوتی آن درس باشد که پیش‌تر توسط اساتید دیگر بیان شده. پس اگر تمام هدف کلاس بیان محتوایی است که از پیش به همان شکل وجود دارد آن کلاس یک کلاس بد است. 🔻3. کلاسی که در آن انتقال مفاهیم به‌درستی انجام نمی‌شود یا دریافت منظور استاد سخت است، بی‌شک یک کلاس بد است. گاهی محتوای درس چنان دشوار است که طبیعی است دانشجو تمام داده‌ها را یکسره جذب نکند و نیاز به تمرین و تکرار داشته باشد، این موارد موضوع بحث من نیست. منظورم مواردی است که استاد برای انتقال مفاهیم به سخن‌گفتن اکتفا می‌کند و از هیچ ابزار کمک‌آموزشی استفاده نمی‌کند در نتیجه نمی‌تواند منظورش را آن‌چنان که باید منتقل کند. البته برای کلاسی که دو ویژگی اول را دارد استفاده از تخته، فیلم، تصویر و نمودار هم کارساز نیست! اما برای کلاسی که دو ویژگی منفی اول را ندارد گاهی ضروری است استاد به ایراد کلام اکتفا نکند و به‌اصطلاح عامیانه کلاسش «منبر» نباشد! 🔸 به ویژگی‌های کلاس بد می‌توان بسیار افزود که از آن می‌گذرم و به این چند ویژگی کلی بسنده می‌کنم. البته اگر از دانشجویان سال اول کارشناسی همین سؤال را بپرسید، ممکن است بگویند کلاس بد کلاسی است که استادش اهل بگو و بخند نباشد! یا درسش حوصله‌سربر باشد یا... . چندان با این گزاره‌ها همدل نیستم، به‌گمانم چنین بهانه‌هایی از بحث جدیِ ما خارجند چرا که فرض ما این است که دانشجویان برای کار علمی و برای تلاش وارد کلاس شده‌اند. ✅ کلاس خوب اما ویژگی‌های کلاس خوب. کلاسی که بد نباشد خوب است! موفق باشید! محمد یوسفلو طلبه و دانشجوی فلسفۀ دین دانشگاه ادیان و مذاهب •┈┈••✾🦋🌻🦋✾••┈┈• ☘ مدرسه علمیه مجازی☘ @madresemajazi