🔰 در مورد (13) ⚠ وضع قانون برای حجاب و عفاف و ورود حکومت به این مسئله و اقدام به برخورد قانونی و مجازات، بر خلاف شریعت و فقه اسلامی است!؟ ✍ پاسخ: 🔹 1) در مطالب پیشین نشان دادیم که خود معصومان(ع) نسبت به رفتارهای نامناسب در حوزه حجاب و عفاف بی تفاوت نبوده و حتی در زمان اندک حکمرانی خود، فرمانها ومقرراتی را توسط برخی حکام و امیران منسوب از ناحیه خویش به مردم ابلاغ کرده اند. ببینید: https://eitaa.com/dr_abedisarasia/584 🔸 2) همچنین در جای خود بیان شد که مسئله پوشش در صدر اسلام یک معضل فراگیر نبوده است اما به جهت تفاوت های متعدد زمان حاضر با زمان صدر اسلام، امروزه به یک معضل عمومی با دامنه مفسده انگیزی بسیار بالا تبدیل شده است و از این رو ایجاب می کند که حاکم اسلامی برای رعایت مصالح اجتماعی و حفظ حقوق عمومی جامعه به این مسئله نیز ورود کرده و قوانین ومقرراتی را برای آن وضع نماید. ببینید: https://eitaa.com/dr_abedisarasia/585 🔹 3) علاوه بر دو جهت گذشته، مسئله ورود حکومت به عرصه حجاب و عفاف را از دو منظر دیگر نیز می توان بررسی کرد: ✅ الف- از باب امر به معروف و نهی از منکر. حجاب معروفی است که امر به آن واجب است. در مرحله بندی سه گانه ی امر بمعروف و نهی از منکر، ابتدا قلب، سپس زبان و در نهایت ید قرار دارد. فقهای عظام تصریح می کنند که امر به معروف و نهی از منکر در مرحله ید وظیفه حاکم است. حال سوال این است که آیا کشف حجاب و برهنگی منکر شرعی است یا خیر؟ قطعا بله. خوب مردم که فقط می توانند تذکر لسانی بدهند و حق ورود عملی ندارند. حال شما می گویید حکومت هم حق ورود ندارد؟ این سخن با کدام منطق دینی سازگار است؟! از طرفی، اگر ورود حکومت دینی به این عرصه را نپذیریم لازم می آید که ورود عملی را نیز بر عهده مردم بدانیم تا این وظیفه زمین نماند. آیا در این صورت احتمال بروز درگیری و خشونت و هرج و مرج در جامعه تقویت نمی شود؟! به عبارت دیگر، مرحله عملی و یدی امر بمعروف و نهی از منکر را یا باید کلا ساقط بدانیم که در اینصورت تشریع آن امری لغو و بیهوده خواهد بود! یا باید بر عهده مردم بگذاریم که منجر به هرج و مرج می شود! پس تنها راه صحیح این است که بر عهده حکومت باشد.ب- از باب تعزیر. حاکم شرعی می تواند برای هر حرامی (یا دست کم حرامهایی که جنبه اجتماعی و علنی پیدا کرده اند) تعزیر و مجازات وضع کند.بدپوششی، کشف حجاب، برهنگی، و ترویج و تبلیغ این امور، قطعا جزو محرمات الهی محسوب می شوند که به جهت اینکه حرام علنی و به اصطلاح جرم مشهود محسوب می شوند از اهمیت ویژه ای برخوردار بوده و حاکم اسلامی نمی تواند نسبت به آن بی تفاوت باشد.البته تعزیر دایره ای بسیار گسترده دارد، به طوری که می تواند از یک موعظه، تذکر، توبیخ یا تأدیب ساده آغاز شود و تا مواردی چون شلاق، حبس، جزای نقدی و .... نوع و کیفیت آن را حاکم انتخاب می کند. این ویژگی تعزیرات سبب می شود که امکان تطبیق نوع مجازات با شخصیت مجرم و زمینه های جرم نیز فراهم شود و بتوان متناسب با میزان تخلف، دفعات تکرار، شخصیت و سن و جنس و دیگر ویژگی های مرتکب بهترین واکنش را به منظور تأثیرگذاری حداکثری انتخاب کرد و از در نظر گرفتن یک نسخه ی واحد برای همه ی افراد خودداری ورزید. با این توضیحات روشن می شود که از منظر عقل و شرع، ورود حکومت به حوزه حجاب و عفاف، نه تنها جایز بلکه امری ضروری است و نظیر بسیاری از کشورهای دیگر، باید برای ناهنجاری های مربوط به پوشش و روابط غیر اخلاقی و منافی عفت در حوزه اجتماع، قوانین مدون و دقیقی وضع شده و با دقت و قوت به اجرا گذاشته شود. ─┅═ঊঈA-A คlเгєzคঊঈ═┅─ @Dr_abedisarasia