💢 برداشت های انحرافی از وحدت 🔸 وحدت، به معنای نزدیک شدن فرقه‌های توحیدی به یکدیگر، بر اساس مشترکات است، همراه با حفظ ماهیت آنها و آزاد گذاشتن هر فرقه در فروع خاص خود، بدون اینکه نسبت به مختصات فرقه دیگر، حساسیت آشکار نشان داده شود. 🔸 یک. عدم امکان وحدت برخی بر این باورند، که هرگز بین ما و اهل تسنن، اشتراکی نیست؛ در حالی که بحث وحدت، در جزئیات نیست، همین که خدا و پیامبر را قبول دارند، کافی است؛ زیرا پیامبر نیز اهل کتاب را به وحدت دعوت کرد.[سوره آل عمران، آیه64] 🔹 دوم: عدم عقب نشینی اهل تسنن گاه تصور می‌شود، وحدت به معنای عقب‌نشینی از عقاید است، در حالی‌که بحث وحدت، عقب‌نشینی در رفتار است؛ نه در عقاید، به این معنی که در برخی موارد، از اظهار عقاید، پرهیز شود، هرچند اهل تسنن پرهیز نکنند. درست مانند پدری که با بچه نافرمان، مدارا می‌کند. 🔸 سوم: وحدت ساخته دشمنان برخی با برداشت انحرافی از شیطنت‌های معاویه، فکر می‌کنند وحدت ساخته وی است؛ زیرا معاویه در نامه‌ای امیرالمومنین علیه‌السلام را عامل تفرقه و خونریزی بین مسلمانان معرفی می‌کند. در حالی‌که خود معاویه موجب خونریزی شده بود و این سیاست معاویه بود، که جای جلاد و شهید را عوض کند.[بحارالأنوار، داراحیاء التراث، ج‏33، ص80] علاوه بر اینکه، وحدت، ریشه در قرآن و روایات دارد. 📎 📎 📎 📎 @mahale114