پشیمانی شیر را اگر دیگ بتکانی؛ یا ماست می دهد یا کره می دهد. اسب؛ گاو نمی زاید. گاو؛ هیچگاه یک کره خر بدنیا نمی آورد. گندم را کسی کاشت؛ هندونه قاچ نمی کند. هر چه در زمین دنیا بکارید، همان را روزی خواهید دریافت کرد. مهر و محبت! قهر و کینه! دوستی و عاشقی! خشم و نفرت! صدای؛ ای وای، ای کاش، چرا، نه، اینطوری چرا شد، نمی دانستم، نمی خواستم، همه این کلمات آوای یک پشیمانی است که روزی که بدی را کاشتیم ندانستیم که آینده پشیمان خواهی شد و انگشت به دهان خواهید گرفت. خورشید روز طلوع می کند تا سیاهی بدی ها را بسوزاند و آب کند. ماه با تیرگی و ظلمت شب برمی خیزد تا هر آنچه از بدی ها است را پنهان کند. باران ریز ریز می بارد که هر چه بدی کاشتید؛ بشوید و ببرد. امام حسن عسکری علیه السلام : «مَن يَزرَع شَرّا يَحصُد نَدامَةً» هرکس بدی بکارد، پشیمانی درو می کند. ✍️#سید_جواد_محمدزاده https://eitaa.com/mahammmadzadeseyedjavad