《احکام نویسندگی 》 #لوازم_التحریر_نویسندگی #یادداشت_بیست_دوم ☷نویسندگی همانند یک انسان مسلمان احکامی دارد. واجب، حرام، مکروه، مستحب، مباح ⚀واجب بر یک نویسنده، نوشتن روزانه چند پاراگراف، واجب است. بر یک نویسنده، کشف سوژه و پرداخت آن، واجب است. بر یک نویسنده، همراه داشتن کاغذ و قلم،واجب است. بر یک نویسنده، آموختنِ علم روانشناسی کلمات، واجب است. بر یک نویسنده، دمیدن روح به کلمات و حیات بخشی، واجب است. بر یک نویسنده، استخراج کلمات از معدن دیوان و مثنوی ها، واجب است. ⚀حرام بر یک نویسنده، تقلید در نگارش، حرام است. بر یک نویسنده، ارزان فروشی در محصول، حرام است. بر یک نویسنده، خوابیدن روی کلمات شکوفه زده ذهن حرام، است. بر یک نویسنده، مطالعه بی هدف کتاب، حرام است. بر یک نویسنده، نوشتن با یک فرمول ثابت، حرام است. ⚀مکروه بر یک نویسنده، نشستن کنار حوض آب و ننوشتن، مکروه است. بر یک نویسنده، ایستادن کنار ضریح اهل بیت و استمداد نخواستن، مکروه است. بر یک نویسنده، نوشتن در بی حالی و کسلی، مکروه است. بر یک نویسنده، آوردن اشعار در متن بی پرده، مکروه است. بر یک نویسنده، ساختن بت از نویسندگان، مکروه است. ⚀مستحب بر یک نویسنده، حفظ کردن اشعار حافظ و مولانا، مستحب است. بر یک نویسنده، نقد نوشته های دیگران، مستحب است. بر یک نویسنده، نشستن پشت نیمکت آموزش، مستحب است. بر یک نویسنده، تایپ ده انگشتی صفحه مانیتور، مستحب است. بر یک نویسنده، غور در غرب شناسی و جهان شناسی، مستحب است. ⚀مباح بر یک نویسنده، خوردن چای کنار نوشتن، مباح است. بر یک نویسنده، تفکر همراه راه رفتن، مباح است. بر یک نویسنده، دانستن قیمت سکه و دلار، مباح است. بر یک نویسنده، شنا کردن در سوژه ها، مباح است. بر یک نویسنده، نوشتن با خودنویس یا روان نویس، مباح است. ✍سید جواد محمدزاده @mahammmadzadeseyedjavad