✨《بسم الله الرحمن الرحیم》✨
سؤال:
«پسر بزرگم شش ساله است و دوست دارد با پدرش بازی کند اما پدر به هر بهانه ای میخواد از سرش باز کند( پدرتحصیل کرده است و قبل از کرونا معاون پرورشی بوده و الان کاملا فراغت دارد و دغدغه مالی ندارد)، با خانواده همسر در یک ساختمان زندگی می کنیم و پسرم عمه های مجردی داردکه غالباً سرشان درگوشی است و به دانلود فیلم مشغولند و هله هوله می خورند. خودم با بچه ها بازی می کنم اما نمی توانم تمام وقت مشغولشان کنم و قفل کردن در را هم راه حل مناسبی نمی بینم. راه حل تربیت فرزندانم چیست؟»
پاسخ:
برای کسانی که می گویند پدر با بچه بازی نمی کند و برای بچه کم فروشی می کند سه پیشنهاد دارم:
۱- هنر بانو بودن خود را فراموش نکنید. در حیطه خانم بودن، یک خانم هیچگاه امر و نهی مستقیم نمی کند وجزء محدوده های ممنوعه است و اگر این کار را بکند هم دچار انکار و هم دچار مزاح (حالا نمی گوییم تمسخر) قرار می گیرد. هرچه امر و نهی مستقیم کنید مثلاً بگویید: «با بچه ها بازی کن. چرا بازی نمی کنی؟»، چاقوی شما درباره هرچیزی خصوصاً درباره تربیت بچه ها، کندتر و در واقع نفوذ کلامتان ضعیف تر می شود؛ به ویژه اگر درمقابل بچه ها صورت بگیرد که در این صورت اقتدار پدرانه را هم از بین برده اید چون بچه ها می بینند درست است که پدر حرف می زند اما مادر تصمیم می گیرد.
۲- دومین چیزی که باید درحیطه ممنوعه باشد، انتقادکردن از خانواده همسر است، چه مستقیم چه با نیش و کنایه. در حقیقت انتقاد یا نیش و کنایه نسبت به نقاط ضعف درسبک تربیتی، بخصوص در رابطه با خانواده همسر، می تواند شما را خلع سلاح کند. این انتقاد را باید به اصطلاح "روم به دیوار" بگید... طوری نگویید که او به خودش بگیرد. بلکه جوری بگویید که متوجه نشود منظورتان اوست. مثلاً بگویید من دوست ندارم بچه ها هله هوله بخورند و دائم فیلم دانلود کنند ببینند. ولی این صحبت وقتی گفته شود که بچه ها پیش خودتان باشند و تازه از خانه آنها برنگشته که بگوید: «آهان منظورت خواهرمه نه که خانواده شما خیلی بلدند رفتار درست داشته باشند» وآن جنگ جهانی "مامانم اینا و مامانت اینا" شروع می شود. برای این موقعیت خاص برای بازی پدر با بچه ها، پیدا کردن زمان و زمینه خیلی مهم است تا بچه ها بتوانند با پدر تعامل کنند. سلیقه هردو گروه را مورد سنجش قرار دهید؛ پدر چه بازی هایی دوست دارد، بچه ها چه بازی هایی دوست دارند و اشتراک بگیرید و این بازی را با یک خوراکی خوب یا فیلم و برنامه تلویزیونی که همه دوست دارند، تمام کنید و در انتها هم برای پدر و هم برای بچه ها، تشویق کلامی قرار دهید که حال دل پدر را خیلی خوب می کند.
مشکل اساسی مادران این است که بازی های پدر با بچه را خشن می دانند. اگر واقعا خطر یا آسیب جدی برای بچه نیست، کاری نکنید که بچه لوس شود و سخت گیری شما مانع ورود پدر به بازی شود. به هراندازه بازی مشترک خانوادگی داشته باشید، این فرصت برای پدر فراهم می شود تا این تعامل و زمان وزمینه ایجاد شود. برای این تعامل جایزه قرار دهید، حتی اگر خیلی کم باشد بلافاصله برای او جایزه خانمانه ای قرار دهید؛ در رفتار وکلامتان، شیرینی و حلاوت داشته باشید و نوازش های نگاه، گفتار، رفتار و لمسی را نصیب پدر کنید تا پدر خودارزشمندی خودش را پیدا کند؛ چون یک پدر بخشی از نقش پدری اش را در رفتار شما دریافت خواهد کرد. هرچه شما بیشتر خانم باشید، او هم بهتر پدری خواهد کرد. وقتی می بیند با بچه ها بازی کرده یا به درسهایشان رسیدگی کرده و شما شیرین و دلپسند تحویلش می گیرید و حال دلش را خوب می کنید، طبیعی است که برای دفعات بعد راحت تر داوطلب خواهد شد و رفتار بهتر و جدی تری خواهد داشت.
#سوال_بیست ونه
🌿🌿🌿🌿🌿🌿🌿🌿🌿