🔴 نشانه های مومن در کلام امیرالمومنین 📌( قسمت پنجم) 🔻نشانه های مومن 💠امام صادق علیه السلام در الکافی_ج۲‌_ص۴۷ می فرمایند: “یَنْبَغِی لِلْمُؤْمِنِ أَنْ یَکُونَ فِیهِ ثَمَانِی خِصَالٍ٬یَنْبَغِی لِلْمُؤْمِنِ أَنْ یَکُونَ فِیهِ ثَمَانِی خِصَالٍ٬ وَقُوراً عِنْدَ الْهَزَاهِزِ٬ صَبُوراً عِنْدَ الْبَلَاءِ٬ شَکُوراً عِنْدَ الرَّخَاءِ٬ قَانِعاً بِمَا رَزَقَهُ اللَّهُ-٬ لَا یَظْلِمُ الْأَعْدَاءَ ٬وَ لَا یَتَحَامَلُ لِلْأَصْدِقَاءِ ٬بَدَنُهُ مِنْهُ فِی تَعَبٍ٬ وَ النَّاسُ مِنْهُ فِی رَاحَهٍ ” ✅ سزاوار است که مومن هشت خصلت داشته باشد: در گرفتاری های  تکان دهنده با وقار باشد، در بلا شکیبا باشد،در خوشی سپاسگزار باشد،به آن چه خداوند روزی اش فرماید قناعت کند، به دشمنان ستم نکند، سر بار دوستان نباشد، تن خویش را به رنج بیاندازد و مردم از او در آسایش باشند. ۱‌- وَقُوراً عِنْدَ الْهَزَاهِزِ٬ ۲-صَبُوراً عِنْدَ الْبَلَاءِ٬ ۳-شَکُوراً عِنْدَ الرَّخَاءِ٬ ۴-قَانِعاً بِمَا رَزَقَهُ اللَّهُ٬ ۵- َا یَظْلِمُ الْأَعْدَاءَ، ۶-وَ لَا یَتَحَامَلُ لِلْأَصْدِقَاءِ٬ ۷-بَدَنُهُ مِنْهُ فِی تَعَبٍ٬ ۸- وَ النَّاسُ مِنْهُ فِی رَاحَهٍ “ 🔰مومن هشت نشانه دارد: 💢یک؛ (در گرفتاری های تکان دهنده با وقار باشد)، یعنی اگر فتنه و آشوب و بحران باشد او از مرز دین داری تکان نمی خورد. 💢دو؛ (در هنگام بلا و سختی صبور باشد). دنیا در بلا پیچیده شده است. امام علی علیه السلام در خطبه ۲۲۶ نهج البلاغه در توصیف دنیا می فرمایند: “الدنیا دارٌ بالبلاءِ محفوفه” در بلا باید صبر داشت و شکیبایی ورزید، چون؛ (ان مع العسر یسری) 💢 سه؛ (در خوشی سپاسگزار باشد )، انسان با تقوا و مومن در نعمت ها هم شاکر است. انسان بی ظرفیت در بلا می شکند و خدا را فراموش می کند. ولی انسان با تقوا در بلا صبور است و در آسایش و راحتی شاکر. 💢چهار؛ (به آن چه خداوند روزی اش فرماید قناعت کند)، انسان مومن به هر چه خدا به او داده، قانع است و چشم طمعش از دست مردم بریده است. دختر مقام معظم رهبری در بچگی از طرف مدرسه به اردو رفته بود. قرار بود هر دانش آموزی برای خودش غذا  بیاورد. همه دانش آموزان و معلمان منتظر بودند ببینند، دختر رهبر چه غذایی  آورده است . موقع ناهار با تعجب همه دیدند که ناهار او نان با سیب زمینی و مقداری خیار شور است. قناعت یعنی این. در داستانی از شیخ شیوخ آمده که  از مسجدی گذر می کرده و دیده است مکتبی در گوشه ای از مسجد بر پاست، و استاد  به بچه ها  استراحتی داده است تا غذای شان را بخورند، چشمش می افتد به بچه ای فقیر که التماس بچه ی ثروتمندی  را می کند که مقداری از نان و حلوایش به او بدهد، بچه ثروتمند از او می خواهد که مثل سگ پارس کند تا به او غذا بدهد او این کار را می کند. چرا؟ چون قناعت ندارد. هر شخصی از قناعت فاصله بگیرد به ذلت تن می دهد. چه فرد و چه جامعه، جامعه ای که قانع به ثروت ها و منابع خودش نباشد، ذلیل می شود. ↩️ ادامه دارد... 👤حمیدرضا #مهدوی_ارفع 🆔 @mahdavi_arfae