🔰 امام حسن (علیه‌السلام) نمونۀ یک انسان فطرت‌گرا زندگی ما آدم‌ها عرصۀ یک جدال دائمی ‌میان فطرت و طبیعت است. نبردی هیجان‌انگیز میان خود و ناخود بر سر این دوراهی که حیوان بمانیم یا مشقت‌های انسان شدن را به جان بخریم. در این جدال هر روزه تنها کسی پیروز می‌شود که به خودشناسی رسیده باشد. کسی که بداند آن‌سوی این دنیا جهانی انتظار ما را می‌کشد، که میلیاردها برابر عظیم‌تر و باشکوه‌تر از اینجاست. جهانی که در آن هرکس پادشاه مُلک خویش است و وسعت بهشتی که بر آن حکومت می‌کند، به اندازۀ همۀ آسمان‌ها و زمین است. کسی که خود را به درستی بشناسد، زنجیرهای دنیا را پاره خواهد کرد و بر سر دنیا با کسی جنگی نخواهد داشت، بلکه هرچه دارد، در طبق اخلاص می‌گذارد و بدون هیچ چشم‌داشتی می‌بخشد؛ زیرا دنیا برایش قدر و قیمتی ندارد و از آب بینی بز هم پست‌تر است. مانند حسن بن علی (علیه‌السلام) که در کرامت و دست و دلبازی ضرب‌المثل همۀ دوران‌هاست. او که رسول خدا (صلی‌الله‌علیه‌وآله) در حقش می‌فرماید: «حَسَن گلی است خوشبو، که من از دنیا برگرفتم». ویژگی‌های شخصیتی امام حسن (علیه‌السلام) چه در زندگی فردی و چه در عرصۀ تعاملات اجتماعی، این سوال را ایجاد می‌کند که چگونه ممکن است، انسانی تا این حد بر ابعاد حیوانی وجودش تسلط داشته باشد؟ در سراسر زندگی ایشان حتی یک مورد زودرنجی، کینه‌توزی و انتقام‌گیری شخصی وجود ندارد. همه رفتارهایشان در اوج لطافت و طهارت نفس است. نقل شده است که «امام هر زمان وضو می‌گرفت، تمام بدنش از خوف خدا می‌لرزید و رنگ از رخسارش می‌پرید. هرگاه یاد مرگ و قبر و قیامت می‌افتاد، به شدت می‌گریست و هر زمان كردارهای خود را برای خداوند باز می‌گفت، ناله‌ای می‌كرد و از هوش می‌رفت». وقتی این نوع از ارتباط عاشقانه و خاضعانۀ امام در برابر حضرت حق را در کنار روابط اجتماعی‌شان با مردم می‌گذاریم، متوجه می‌شویم که قطعاً سلامت موجود در ارتباطات ایشان با مردم، ریشه در سلامت ارتباطشان با آسمان داشته است. گویی حضرت مجتبی (علیه‌السلام) مصداق بازر این سخن پدرشان بودند، که فرموند: «هر کس رابطه‌اش را با خدا اصلاح کند، خداوند رابطۀ او را با مردم اصلاح خواهد نمود». با ما همراه باشید 🌺🌱 . به امید اینکه... مهدیار باشیم 🌿 مهدیار بمانیم💪🏻 با ما همراه باشید... 🔰کانون مهدویت | پردیس شهید مطهری شیراز @mahdaviat_channel