💠 اداء دیون 🔹 زمانی شیخ بهایی به قرض زیادی مبتلا شد به گونه‌ای که از هیچ راهی قادر به ادای آن نبود و چند روز از شدت همّ و غمّ تمام از کارهای خود باز مانده بود. 🔸 وی نقل کرده که در همان ایام به دعایی برخوردم و تکرار کردم و از راهی که گمان نمی‌کردم در مدّت کوتاهـی دیـون من ادا شـد.¹ 🤲 دعای مزبور این است: «اللهم أغنِنِي بِحلالِكَ عَن حَرامِكَ وَ بِفَضلِكَ عَمَّن سـِواكَ»²؛ یعنی : «خدایا، با حلالت از حرامت، و با فضل خودت از غيـر خـودت مـرا بی‌نیاز کن». بعد از نمازها این را تکرار کنید و تعداد ندارد. مضمونش نیز بسیار عالی است. 1⃣ الأربعون حديثاً ص ۲۴۳ ؛ عبارت این است : «قال جامع هذه الأحاديث (عفا اللـه عنه): كثر علي الـديـن فـي بعض السنين حتى تجاوز ألفاً و خمس‌مائة مثقال ذهباً، و كان أصحابه متشددين في تقاضيه غاية التشدد، حتى شغلني الاهتمام به عن أكثر أشغالي، و لم يكن لي في وفائه حيلة و لا إلى أدائه وسيلة، فواظبـت عـلـى هـذا الدعاء، فكنت أكرره كل يوم بعد صلاة الصبح، و ربما دعوت به بعد الصلوات الأخر، فيشر الله سبحانه قضاءه و عجل أداءه في مدة يسيرة بأسباب غريبة ما كانت تخطر بالبال و لا تمر بالخيال» 2⃣ امالی صدوق ؛ ص ۳۸۸ ، مجلس ۶۱ ، ج ۱۰ متـن حديث این است: «عن علي بن أبي طالب علهما السلام قال: شكوت إلى رسول اللہ صلی الله علیه و آله ديناً كان علي، فقال: يا علي قل: «اللهم أغنني بحلالك عن حرامك و بفضلك عمن سواك، فلو كان عليك مثل صبير دينا قضى الله عنك». و صبير جبل باليمن ليس باليمن جبل أجل و لا أعظم منه». 📚 جرعه‌ای از دریا ؛ ج ۴ ص ۳۸۲ 📒@sahifeh_Et