🔷نهج البلاغه _ حکمت ۴۲۵ خدا را بندگانی هست که برای سود رساندن به دیگران نعمت های خاصی به آنان بخشیده ، تا آنگاه که دست بخشنده دارند نعمت ها را در دستشان باقی می‌گذارد و هرگاه از بخشش دریغ کنند نعمت ها را از دستشان گرفته و به دست دیگران خواهد داد.. https://eitaa.com/yazahramadad135