فَإِذَا جَاء وَعْدُ أُولاهُمَا بَعَثْنَا عَلَيْكُمْ عِبَاداً لَّنَا أُوْلِي بَأْسٍ شَدِيدٍ فَجَاسُواْ خِلاَلَ الدِّيَارِ وَكَانَ وَعْداً مَّفْعُولاً (5) پس همين كه وعده ى نخستين فتنه فرا رسد، گروهى از بندگان توانمند و جنگجوى خويش را (براى سركوبى شما) بر انگيزيم. پس درون خانه ها را جستجو كنند (تا فتنه گران را يافته كيفر دهند) و آن، وعده اى قطعى است. قرآن، براى آن گروهى كه فسادگران بنى اسرائيل را سركوب مى كنند، مصداقى بيان نكرده است. امّادر تفاسير، آن را به بخت النصّر، طالوت، پادشاه روم، هيتلر و... تطبيق داده اند، ولى هيچ كدام از آنان، با كلمه ى مقدّس «بَعثنا» كه براى قيامت و بعثت انبيا آمده، و«عباداً لنا» كه براى افرادى همچون پيامبران بكار رفته است، سازگار نيست. بنابراين شايد نظر آيه به آينده اى باشد كه هنوز نيامده است. ✅کانال شیخ مهدی موذنی در ایتا👇 https://eitaa.com/mahdi_moazeni ✅صفحه مهدی موذنی در روبیکا👇 https://rubika.ir/mahdemoazeni