چه میشود دل زارم ، کنار دوست نشیند ز خرمنِ حسناتش ، یکی دو خوشه بچیند چه آرزوی بزرگی است ، آرزوی وصالش دل است و میلِ جلالش ، دل است و میلِ جمالش خوش آن دمی که سرم را به زیر پاش گذارم خوش آن دمی که ببخشم به یار دار و ندارم حکایتِ من و یارم ، حکایتی است پر از غم که هجر اوست به دل زخم و فکر اوست چو مرهم رسان به گوشِ نگارم ، صبا ، که چشم به راهم بگو که بی گل رویش ، به سوز و گریه و آهم اگر رسید و نبودم ، بگو ز هجر تو جان داد بهار عمر خودش را ز دوری ات به خزان داد بگو برای وصالت به هر دری زد و آخر به حسرتِ گل رویت گذاشت روی زمین سر #کانال_رسمی_مهدیه_تهران @MahdiehTehran