🗓چهار شنبه ۲۳خرداد ۱۴۰۳/شب ششم ذی الحجه۱۴۴۵ روزی برخی از قریش در مسجدالنبی صلی الله علیه وآله هنگامی که به امیرالمؤمنین علی بن ابی طالب علیه السلام برخوردند، با اشاره و گوشه وکنایه زدن، او را مسخره کردند، خبر به پیامبرخداصلی الله علیه وآله رسید؛ آنگاه حضرت رسول صلی الله علیه وآله با حالتی غضبناک از خانه بیرون آمد و فرمود: ای مردم! چه شده است شما را؟؟؟؟؟؟؟ هرگاه حضرت ابراهیم و خاندانش یاد شوند، چهره های شما می درخشد و خوشتان آید...!!! و هنگامی که محمد و آل محمد صلی الله علیه و آله یاد می شوند، دل های شما سخت و سنگدل و چهره هایتان عبوس و درهم کشیده می شود؟!؟!؟ سوگند به خدایی که جانم به دست او است....، اگر یکی از شما اعمال نیک هفتاد پیامبر را انجام دهد به بهشت وارد نشود، مگر با محبت این علی بن ابیطالب علیه السلام و فرزندانش ....!!! سپس فرمود: در حقیقت برای خدا حقی است که جز خدا و من و امیرالمؤمنین علی علیه السلام آن را نمی داند و واقعا برای من حقی است،که جز خدا و امیرالمؤمنین علی علیه السلام آن را نمی شناسد و به راستی که برای امیرالمؤمنین علی علیه السلام حقی هست که جز خدا و من آن را نداند. کتاب شریف إحقاق الحق و إزهاق الباطل