... شَوَد خوانِ خُدایی جمع ای آه... بِسوزم من بِسانِ شَمع ای آه... وداعِ ماه رَحمت گشته نزدیک وَ هجرِ فیض و طاعت گشته نزدیک وداع آمد وَ رفت تا سالِ دیگر شَوَد تا نوبَتِ آمالِ دیگر چه خوش اَیّامِ تَسبیح و دُعا بود سُخن با دِلسِتان و آشنا بود چه شَبهایی بسویت ناله کردم بِرُویم پُرْ زِ اَشکِ ژاله کردم سَحَرهایی مُبارک بود و اَحوال برایم می نوشتند فَرِّ اِقبال دلم بوده کویر و آب می خواست بِدُنبالِ قَرار و تاب می خواست دل از هجرش شَوَد چون کُلبه یِ غم به اَندوه می نِشینَد پایِ ماتم به یادِ جُمعه هایش می کِشَم آه به اُمیدی که مهدی(عج) آید از راه گدا را عفو کن مَعبودِ خالق خطا را عفو کن نورِ حَقایق ببخشا، رُوسیاهی بنده هستم که من از رُویِ تو شرمنده هستم گُنهکارم تویی غَفّار... یارب گُذَر از من بِحَقِّ قُربِ زینب(س) در این سی روز... نالان گریه کردم به سالارِ شهیدان گریه کردم چو(گلچین) بَس نوا دارم به سینه غمِ کرببلا دارم به سینه مُحَمَّد تقی گلچین 💎کانال اشعار کربلایی محمدتقی گلچین 💎 @mtgolchin