ای قُبِّه ات عَرشِ بَرین، عَبدُألْعَظیمی نامِ خُوشَتْ نَقش آفرین، عَبدُٱلْعَظیمی چون گوهری در این زمین، عَبدُٱلْعَظیمی نَجلِ اَمیرٱلْمُؤمِنین، عَبدُٱلْعَظیمی ماهِ تَمامی از تَبارِ آفتابی ذکرِ دُعاهایِ همه را مُستَجابی ▪️▪️ ای آسمانی ها زَمینْ بُوسِ سَرایت ای خُسروان باشند در کویت، گدایت ای جان نثاران خاکِ پا و جانفدایت ای شهرِ در سایه یِ گُلدستهایت ای صاحبِ قَدر جَلالت تو زَعِیمی دارایِ فَضلیّ و کریم اِبنِ کریمی ▪️▪️ ای لاله یِ باغِ وَلایت بر حسن، جان گنجینه یِ مِهر و عنایت بر حسن، جان میگویم از سینه ثَنایت بر حسن، جان شایسته از مدحِ رَسایت بر حسن، جان دل می بَری، جانْ بر همه اَهلِ وَلایی آئینه یِ حُسنِ امامِ مُجتبایی ▪️▪️ ای شهرِ ...! داری هوایِ کربلا را هَم در بَغل بِگرفته ای وَجهِ خدا را خوش می دهی بُویِ امامِ ما رضا را بِینَم نجف یا کاظمین یا سامرا را ای آستانِ باصَفایت قِبله یِ ما بِیتُ ٱلحَرامِی، زَمزَمیّ و کعبه یِ ما ▪️▪️ گُفتند هرکس در دلش حال و هوا هست آید در اینجا... این حَریمِ کربلا هست آری... که پابَندیِ میثاق و وَفا هست این دَرگهِ اُمّیدی و دارُٱلشِفا هست دَستِ گدایان بر دَرِ این خانه باشد هر کَس حُسین خواهان بُوَد دیوانه باشد ▪️▪️ ای مَرقَدَت شد پایگاهِ رَحمتِ خَلق دارُٱلْامان هستی و بابِ حاجَتِ خَلق هم خود فَراهَم میکُنی بس نِعمَتِ خَلق ایجاد کردی در زَمانه فُرصَتِ خَلق آیَند در صَحن و سَرایت پا گُذارند را بجان... می شُمارند ▪️▪️ ای مُلکِ دارد زِ تو جاه و مَقامی ای عاشقان دارند اینجا اِنسِجامی ای اَشکها میریزد هَمراهِ سَلامی هم شَمع سان میسوزنَ از بَهرِ امامی درعصرِعاشورا سَرَش از تَن جدا شد آن پیکرَش پامالِ سُمِّ اَسبها شد ▪️▪️ دیگر نمیگویم چها شد بر سَرِ او ذکرِ گفت مادَرِ او خونین جگر گردیده خواهَرِاو (گلچینِ) سَرگشته شده نَغمه گرِ او ایکه تَوَلاّیِ تو باشد سَرنوشتم هرچه که گفتم... توسُرودی من نوشتم مُحَمَّد تقی گلچین 💎کانال اشعار کربلایی محمدتقی گلچین 💎 @mtgolchin