🌷مهدی شناسی ۵۵۰🌷 🔷دعای عهد🔷 🌹‌‌یا حَيّاً قَبْلَ كُلِّ حَيٍّ و يَا حَيّاً بَعْدَ كُلِّ حَيٍّ و يَا حَيّاً حِينَ لَا حَيَّ يَا مُحْيِيَ الْمَوْتَى وَ مُمِيتَ الْأَحْيَاءِ يَا حَيُّ لَا إِلَهَ إِلَّا أَنْتَ/ای زنده‌ی پیش از هر موجود و ای زنده‌ی پس از هر موجود. و ای زنده در آن هنگام که زنده‌ای وجو نداشت. ای زنده کننده‌ی مردگان و ای میراننده‌ی زندگان، ای زنده‌ای که معبودی جز تو نیست.🌹 🍃بر این باوریم که تمام اسامی خدای سبحان (غیر از «الله» و «هو») در عالم جلوه‌گر شده‌اند، و امام معصوم(ع) را تجلی کامل اسماء حضرت حق می‌دانیم. 🌹يَا حَيّاً قَبْلَ كُلِّ حَيٍّ🌹 🍃این عنوان بالاستقلال فقط مخصوص خداست. اما خداوند متعال این نامش را هم جلوه‌گر کرده است. 🍃خدای سبحان، قبل از اینکه موجودی را در عالم خلق کند، حضرت رسول الله(ص) را آفرید. طبق روایات، خداوند در ابتدای آفرینش «عقل اوّل» ، «خلق اوّل» و «فیض منبسط» را خلق کرد، که منظور از این عناوین وجود مقدس رسول اکرم(ص) است. 🍃از آن‌جا که همه‌ی معصومین را نوری واحد می‌دانیم، و خود فرموده‌اند: «اولّنا محمّد، اوسَطُنا محمّد، آخِرنا محمّد»،  همه، یک حقیقت وجودی‌اند. بنابراین جلوه‌گری خداوند در آغاز آفرینش، با خلقت حضرات معصومین(ع) بوده است، و همه‌ی ائمه(ع) مصداق « يَا حَيّاً قَبْلَ كُلِّ حَيٍّ » خواهند بود. 🌹 يَا حَيّاً بَعْدَ كُلِّ حَيٍّ 🌹 🍃زمانی خواهد آمد که با نفخ صور اول، همه‌ی موجودات می‌میرند و تنها معصومین(ع) زنده می‌مانند. مویّد این سخن روایات متعددی است که از ائمه‌ی اطهار نقل شده است. 🍃از امام باقر(ع) در مورد آیه 88 سوره‌ی مبارکه‌ی قصص سوال شد: « كُلُّ شَيْ‏ءٍ هالِكٌ إِلاَّ وَجْهَهُ »«همه چیز غیر از وجه خدا، از بین خواهد رفت.»  امام(ع) فرمودند: به خدا قسم «وجه الله» ما هستیم که تا روز قیامت باقی است. 🍃امام صادق(ع) نیز درباره‌ی آیه: « وَ يَبْقى‏ وَجْهُ رَبِّكَ ذُو الْجَلالِ وَ الْإِكْرامِ »  فرمودند: ما «وجه الله» هستیم. 🌹و یا حیاً حِينَ لَا حَيَّ🌹 🍃خدای سبحان وجودی است که حی بود زمانی که هیچ حی دیگری نبود. در عین حال قائلیم زمانی پیامبر(ص) و معصومین(ع) بودند و هیچ موجود زنده‌ی دیگری در عالم نبود، پس از خلق آنها، موجودات دیگر آفریده شده‌اند. 🌹 يَا مُحْيِيَ الْمَوْتَى وَ مُمِيتَ الْأَحْيَاءِ/ای آنکه احیای همه‌ی مردگان و میراندن همه‌ی زندگان به دست توست.🌹 🍃خداوند سبحان « محیی الموتی» بودنش را در وجود مقدس امام هر زمان به نمایش گذاشته است، هم در قالب احیای ظاهری، هم احیای باطنی. 🍃زنده کردن ظاهری مردگان همان است که از معجزات عیسی(ع) به شمار می‌رود. در مورد اکثر معصومین(ع) روایاتی نقل شده که با دم مسیحائی خود، افرادی را که از دنیا رفته بودند به زندگی باز گردانده‌اند. 🍃احیای باطنی، احیای فکری و روحی است. بر این باوریم که هر جاهلی با علم و معرفت احیا می‌گردد، و هر غافلی با توجه و تذکری بیدار شده و یقظه‌ای برایش حاصل می‌شود – به اذن خدای سبحان – از وساطت امام زمان(عج) برخوردار شده است. 🍃گاهی تصور می‌کنیم احیا شدن‌هایمان به خاطر ارتباط با عالمی بوده، یا با خواندن کتابی صورت گرفته! ولی در حقیقت ولی عصر(عج) عهده دار هدایت باطنی و احیای قلبی ماست. 🍃ثمره‌ی معرفت امام، احیای ما خواهد بود. زنده بودن و زندگی کردن حقیقی در سایه‌ی پیوست با «ولی» محقق می‌شود. زندگی همراه با عشق، توأم با سرور و بهجت، و رو به رشد و کمال. 🍃«میراندن مردگان» هم امری است که بالاصاله خاص خدای سبحان است، و ما امام هر زمان را جلوه‌ی تام این امر می‌دانیم. 🍃به حضرت حجت(عج) عرض می‌کنیم: آقای من! می‌خواهم بعد از احیا، اماته‌ی مرا هم عهده دار شوید. می‌خواهم در اوج عشق و بهجت و کمال، مرا به فنا برسانید، فنا در برابر اراده و خواست شما. 🍃می‌خواهم مریدی باشم که اراده‌ی شما از طریق من به انجام برسد. می‌خواهم قصدم، قصد شما باشد و پسندم، پسند شما. چرا که می‌دانم: « الْحَقُّ مَا رَضِيتُمُوهُ وَ الْبَاطِلُ مَا سَخِطْتُمُوهُ »«حق آن چیزی است که مورد پسند شماست و باطل چیزی است که در نظر شما ناپسند است و شما را به خشم می‌آورد. » 🍃موت بعد از احیا، تسلیم کامل در برابر اراده‌ی مولاست. بزرگی می‌فرمایند: مثل انسان تسلیم، مثل مرده‌ای است در دست غسال، که از خود هیچ اراده و اختیاری ندارد. 🍃وقتی امام عصر(عج) را به عنوان «ممیت الاحیاء» می‌خوانیم، تلویحاً از امام(ع) طلب می‌کنیم ما را به مقام فنا برسانند، به مقام تسلیم محض در برابر مولا. در دایره‌ی قسمت ما نقطه‌ی تسلیمیم                       لطف آنچه تو اندیشی، حکم آنچه تو فرمائی... http://eitaa.com/joinchat/1943535617C235633b5fa