﷽؛ 💠 شنبه ۱۱ مرداد ۱۴۰۴ 🏷 غـربـال مـی‌شـویـد 🔅 : ✍ «لا يَكونُ ما تَمُدّونَ إلَيهِ أعناقَكُم حَتّى تُمَيَّزوا وتُمَحَّصوا، فَلا يَبقَى مِنكُم إلاَّ القَليلُ، ثُمَّ قَرأَ «الم * أَحَسِبَ النَّاسُ أَن يُتْرَكُوا أَن يَقُولُوا ءَامَنَّا وَ هُمْ لاَ يُفْتَنُونَ». 🖌 «آنچه به سويش گردن مى‌‏كشيد [و منتظرش هستيد]، واقع نخواهد شد تا آن كه غربال و تصفيه شويد، چنان كه از شما جز اندكى باقى نمى‌‏ماند»؛ سپس اين آيه را خواند:«الف، لام، ميم. آيا مردم پنداشتند كه تا گفتند ايمان آورديم، رها مى‌‏شوند و مورد آزمايش قرار نمى‌‏گيرند؟». 📗 الإرشاد: ج۲، ص۳۷۵ https://eitaa.com/mahdirezavash