🔰توقیع 🔸زمانی فرا رسید که حضرت مهدی (عج) بـرای یاران خود «توقیع» فرستاد که: «از هیچ کس چیزی نگیرند، از گرفتن سهم امام خودداری کنند و خود را به بی خبری بزنند». 🔹مردی ناشناس به نزد _محمـد بـن احمد ـ از یاران امام ـ آمد. خود را در لباس دوست نشان داد و در جایی خلوت گفت: «من مالی به همراه خود دارم که می خواهم آن را به امـام زمان(عج) برسانم». 🔸محمد به او نگریست، ماجرا را فهمید و گفت: «اشتباه می کنی، مـن از این موضوع بی خبرم». مرد ناشناس آنقدر آمد و رفت و به محمـدمهربانی کرد تا او راضی شود. اما محمـد کـه می دانست او جاسوس خلیفه است، خود را به نادانی زد و او را کمک نکرد. 🔹به امضاء کردن نامه و فرمان و یا پاسخ بزرگـان بـه سـؤال هـا و درخواست ها «توقیع» گویند. در کتابهای روایتی، توقیع به قسمتی از نوشته های ائمه اطلاق می شده است، اما بیشتر آنها از نظر حجم و تعداد، توقیع های امام زمان است. این نامه ها را گـاه خـود حضـرت می نوشت، گاه به شکل شفاهی به نایب هایش می گفت، آن وقت آنها می نوشتند و به مردم می دادند. 📚کتاب پله پله مهربانی (فرهنگ نامه مهدویت) مجید ملا محمدی ┄═❁๑🍃📬🍃๑❁═┄ 🌏بنیاد فرهنگی حضرت مهدی موعود عج استان ایلام @mahdiyarilam