🛑⚫️🛑 اسراری که باید پنهان می‌ماند ▪️به مناسبت سالروز شهادت حضرت امام جعفرصادق علیه‌السلام: حضرت امام جعفرصادق علیه السلام تفکر انقلابی اسلامی را که پادشاهان اموی حاضر به تحمل آن نبودند در میان مسلمان‌ها رایج کرد‌، به طوری که در سراسر جهان اسلام، امام خودش در مدینه بود، در حجاز، در عراق، در خراسان، در سیستان، در یمن، در مصر، در تمام آفاق وسیع اسلامی کسانی بودند که معتقد به امامت امام صادق بودند و علاقه‌مند به آن حضرت بودند و اسلام را از دیدگاه امام صادق می‌شناختند و بس. اما، حضرت به این اکتفا نمی‌کرد. در میان این هزاران هزار انسانی که به او معتقد و علاقه‌مند بودند یک جمع کوچکی را، که یک تشکیلات پنهانی و مخفی را تشکیل می‌دادند به وجود آورده بود، جمع شیعیان مخلص و فداکار. آنهایی را که اسرار امام دست آنهاست، آنهایی که اگر پادشاهان و امرای بنی‌امیه آنها را می‌شناختند، با بدترین وضعی به شهادت می‌رساندند و در میان یاران امام صادق کسانی هستند که با همین وضع، با شدت، در زیر شکنجه جان سپردند بدون اینکه حاضر باشند کلمه‌ای از اسرار امام صادق را بیان کنند. اینها آن جمع شیعیان خاص بودند، اصحاب نزدیک. ▪️ البته این جمع از زمان حضرت امیرالمؤمنین علیه‌ الصلات والسلام سابقه دارد؛ از بعد از شهادت امیرالمؤمنین و از هنگام صلح حضرت امام حسن علیه السلام با معاویه نشانه‌های این جمع متشکل را که دور ائمه را می‌گرفتند و کارهای دشوار و حساس را انجام می‌دادند دیده‌ام تا زمان حضرت حسین‌ بن‌ علی علیه‌السلام و بعد در زمان حضرت امام سجاد و بعد زمان حضرت امام محمدباقر (علیهم‌السلام) اما گسترش این جمع در زمان حضرت امام صادق بود. البته امام صادق‌ در رابطه‌ با این جمع با کمال تقیه رفتار می‌کرد. دائماً به آنها سفارش می‌کرد که اسرار او را بر ملا نکنند، افشا نکنند، حرف‌ها را نزنند. بعضی خیال می‌کنند اسرار امام صادق که مثلا به معلی‌ بن‌ خنیس یا دیگران، می‌گوید آنها را نگویید، اینها اسرار الهی است. اسرار الهی را امام صادق چرا مخفی کند. اسرار الهی، احکام فقه، معارف گوناگون را امام صادق برملا می‌کرد، پخش می‌کرد، همه جا می‌گفت، اما یک چیزهایی هم بودند که آنها را نباید کسی بداند، آنها همان چیزهایی بودند که در دل شیعیان امام صادق، شیعیان نزدیک، این امید را به وجود آورده بود که امام صادق قائمی است که قیام خواهد کرد و حکومت علوی را و حکومت آل محمد را برقرار خواهد ساخت و امام صادق‌ در این مبارزه‌ طولانی، توفیقات زیادی داشت. بعضی خیال می‌کنند که امام صادق به سیاست کاری نداشت، علیه دستگاه فعالیتی نمی‌کرد، در صدد ایجاد حکومت الهی و علوی نبود، این خطاست؛ که متأسفانه مشاهده می‌شود که، با اینکه این قضیه بارها گفته شده و اهل فضل و اهل فن، باید دنبال کنند و بروند مدارک را ببینند به نکات توجه کنند و البته این کار هم انجام می‌گیرد به وسیله‌ عده‌ زیادی از صاحبان ذوق سلیم؛ اما باز گوشه و کنار کسانی پیدا می‌شوند که در نوشته‌ها و گفته‌های خودشان، توجه به این نکته نمی‌کنند که امام صادق علیه‌الصلات والسلام، ماهیت مبارزه‌اش یک ماهیت سیاسی بود، کار فرهنگی او هم کار سیاسی بود، وقتی امام صادق می‌گوید من امامم، امام یعنی چه؟ امام یعنی حاکم جامعه، امام یعنی رئیس ‌جامعه، یعنی من همان کسی هستم که این خلیفه‌ غاصب بی‌دین، جای مرا گرفته. خب این حرف آیا یک حرف سیاسی است یا یک حرف فرهنگی است؟ 📚 انسان ۲۵۰ ساله #کانال_عمومی_مهدیه_بندرانزلی @mahdiyebandareanzali