دلنوشتهی فاطمیه!
▪️به ما آموختهاند در ماه میهمانی خداوند، هر شب پس از ستایش پروردگار مهربان، دست به آسمان بلند کنیم و در لابهلای اشکهایمان به آفریدگار متعال بگوییم:
بار خدایا! پروردگارا! کریما! منعما! مهربانا!
ما به سوی تو گلایه آوردهایم!
ما به درگاه تو شکایت آوردهایم!
برای ...
از دست دادن پیامبرمان ...
که انتهای رحمت بود و مهربانی ...
و غیبت پیشوایمان ...
که همهی نعمت است و دلسوزی ...
زیادی دشمنانمان ...
کمی تعدادمان ...
شدّت بلاهایی که سرتاپایمان را فراگرفته ...
و
این که زمانه سر ناسازگاری با ما گذاشته است ...
اکنون که به خیمهی عزای مادرِ سادات پناه آوردهایم ...
باید به بارگاه مجیبالدعوات و سامعالاصوات گلایه کنیم برای ...
از دست دادن مادرمان که باطن شب قدر است ...
و از شکسته شدن پهلویشان ...
داغِ میخ آهنین بر سینهی مبارکشان ...
سیلی خوردن رویشان ...
کشته شدن محسنشان ...
سوزانده شدن در خانهشان ...
ضربات غلاف شمشیر بر بازویشان ...
و شکسته شدن حرمتشان ...
فقط و فقط،
به جرم دفاع و تنها نگذاشتن امام زمانشان!
و دعا کنیم که خداوند به حقّ مادر شهیدهی اهل بیت علیهمالسّلام، فرج آخرین ستارهی این آسمان را برساند!
"َاللَّهُمَّ إِنَّا نَشْكُو إِلَيْكَ.....
#الّلهُـمَّعَجِّــلْلِوَلِیِّکَـــالْفَـــرَج@mhdiyebandareanzali