✍ پندهائی از قابوسنامه عنصرالمعالی باب هفتم 👈 از معروفترین پندنامه های تاریخ... 🔹 ای فرزند خویشتن را به راستگویی معروف کن، تا جایی که اگر به ضرورت دروغ گفتی از تو بپذیرند. 🔸ای فرزند سخن چهار نوع است: یکی نه دانستنی است و نه گفتنی (سودی به حالت ندارد ). دوم: هم دانستنی است و هم گفتنی ( کلام خدا و اولیا و پارسایان ). سوم: گفتنی است ولی نا دانستنی است ( صلاح تو در آن است ) و چهارم: دانستنی است و ناگفتنی ( عیب دوست و محتشمی بر تو معلوم شود و باید خموش ماند) و بهترین این چهار نوع همان دومی است. غیر این سخن مگو. 🔹 و اما ای پسر افراط را شوم دار. 🔸فرزندم آرام سخن بگو و به آهسته سخن گفتن عادت کن. 🔹ای پسر به دانستن رازی که سودی به تو نمیرساند و به تو ارتباط ندارد رغبت نکن. 🔸فرزندم جز با خود راز خویش مگو و اگر گفتی دیگر رازش مخوان. 🔹فرزندم سرد سخن مباش که سخن سرد تخمی است که از او دشمنی روید. 🔸فرزندم اگرچه دانایی, ولی خویش را نادان شمر تا دَر آموختن بر تو باز و گشاده بماند. 🔹فرزندم اگر چه سخن دان باشی ولی کمتر از آنچه می دانی سخن بگو تا به وقت گفتار وا نمانی. 🔸بسیار دان کم گو باش, نه کم دان بسیار گو. 🔹فرزندم خاموشی دوم سلامت است و بسیار گفتن دوم بی خردی. 🔸کسی که بسیار حرف میزند اگرچه خردمند باشد مردمان او را بی خرد شناسند، و نادان اگر خاموش بماند مردم سکوت او را نشانه ی خردش می دانند. 🔹هر چند پاک روَش و پارسا باشی، خود بین و خویشتن ستای مباش. 🔸فرزندم سعی کن تا مردم ستایشت کنند نه این که خویش ستایش گر خویش باشی. 🔹فرزندم با هرکه سخن میگویی، اول ببین که خریدار سخن تو هست یا نه؟ اگر خریدار نبود خوش زبانی کن تا خریدار شود. 🔸فرزندم تا می توانی از شنیدن سود ببر که مردم از سخن شنیدن سخن گوی می شوند. 🔹فرزندم شنیدن پند حکما دیده ی خرد را روشن می کند.... 🔘کارگاه آموزشی/تاریخ بدانیم 👇 🆔 https://eitaa.com/joinchat/2976842002C42d75c84f3