آیت اللّٰه مرعشی نجفی(ره): بعد از عروسی حضرت زینب(س) با عبداللّه بن جعفر آن حضرت یک شبانه روز امام حسین(؏) را ندیده بود چادر بر سر کرده و آماده ملاقات با برادر شده بود، برای زینب، حتی آن یک شبانه روز هم دوری از امام حسین(؏) بسیار سخت بوده است پس از این که می‌خواهد به دیدار برادر برود به ایشان خبر می دهند که امام حسین(؏) خودشان به دیدار شما می‌آیند. حضرت زینب کبری(س) از فرط خستگی بر سکوی خانه و جلوی آفتاب به خواب می‌رود تا این که امام حسین(؏) سر می‌رسند امّا زینب را بیدار نمی‌کنند بلکه قبای خود را سایه بان خواهر می‌نمایند تا حضرت زینب(س) بیدار نشوند حضرت زینب که از خواب بر می‌خیزند از برادر می‌پرسند: چرا من را بیدار نکردید؟! امام حسین می‌فرمایند: دلم نیامد! بعد خانم گفتند: این کار را باید یک روز جبران کنم و این جبران به عصر عاشورا کشید که زینب کبری با نیمی از چادر خود نیمی از بدن عریان سیدالشهداء(؏) را در گودال قتلگاه پوشانید ..