#تفسیر_قرآن_سوره_بقره_آیه_یازده
#مفسر_حاج_آصف_رشیدی
بسم الله الرحمن الرحیم
وَإِذَا قِيلَ لَهُمْ لاَ تُفْسِدُواْ فِي الأَرْضِ قَالُواْ إِنَّمَا نَحْنُ مُصْلِحُونَ (11)
و چون به آنان گفته شود: در زمين فساد نكنيد با نفاق، برقرار ساختن پيوند دوستي با كفار و متفرق ساختن مردم از پيرامون محمد صلّی الله علیه و آله و سلّم و قرآن و ايمان زيرا با اين عمل فساد انگيزتان آنچه در زمين است با هلاك شدن مردم و ويراني ديارشان تباه مي‌شود مي گويند: ما اصلاحگراياني بيش نيستيم يعني: كار ما فساد افروزي نيست بلكه ما فقط مردماني مصلح هستيم كه در جهت خير و صلاح و اصلاح مي‌كوشيم.
بدين‌سان است كه چون خداوند جلّ جلاله آنان را از فساد نهي مي‌كند، مدعي مي‌شوند كه صفت صلاح ويژه آنان است. خاطرنشان مي‌شود كه اين روش مفسدان در هر زماني است كه فسادشان را در قالب صلاح معرفي مي‌كنند.
اما خداوند جلّ جلاله اين ادعايشان را با رساترين بيان رد نموده و آنان را به وصف فسادگر كه درحقيقت به آن موصوف هستند، محكوم نمود و فرمود:
@mahman11