واقع‌نگری‌های یک آرمان‌گرا
📌اینکه می گوییم برخی اتفاقات اخیر که موجبات شگفتی و تعجب همه شده نشانه ای از جنگ شناختی است که سالها در جریان است و پی در پی از ما تلفات می‌گیرد و در واقع ما اکنون در هستیم شواهد زیادی دارد که به دو نمونه اشاره می کنم... ۱.سال ۱۳۸۰ و حادثه ۱۱سپتانبر یک عده جمع شده و برای کشته شدگان این حادثه شمع روشن کردند، به همه گفته شد که این ابراز همدردی با کشته شدگان بود و تا جاییکه وزارت خارجه آمریکا هم از این اقدام قدردانی کرد. 🔺این کار، بویژه از سوی ترکیبی که در این اقدام حضور داشتند سابقه نداشت و با توجه به حوادث قبل و حتی بعدی که مثلا در افغانستان و عراق روی داد، تکرار نشد! از کنار این قضیه گذشتیم و از تحلیل چرایی آن عبور شد! ۲.در سال۱۳۹۴ و به فاصله اندکی دو اقدام تروریستی در دو مکان جغرافیایی متفاوت و با کشته های بسیار و البته توسط یک گروه انجام شد اما با دو واکنش متناقض روبرو بودیم! 🔺اولی در فرانسه و توسط داعش که در واکنش به آن طیفی از مردم مقابل سفارت فرانسه جمع شدند و با روشن کردن شمع و اهداء گل و حتی گریه ابراز همدردی کردند اما واقعه در اتفاق دومی که در همان ماه توسط داعش در لبنان اتفاق افتاد هیچ واکنشی از خود نشان ندادند!!! 🔺آری متاسفانه در طول این چند دهه به موازات غربگرایی برخی از مسئولین، طیفی از مردمی شکل گرفته‌اند که به هر طریقی در تناقض رفتاری فاحش و ریاکاری تهوع آور به دنبال جلب نظر غرب هستند، مثلا شمع روشن کردن و گریه های خود را تعبیر از ! و تنفر از کشتار می‌کنند اما نمی‌دانند سکوت خود را در برابر جنایت ‌های مشابه در جهان را تعبیر به چه کنند!!! 🔻پ.ن تهوع آور ماجرا این است که غرب نه برای حوادث تروریستی در ایران شمع روشن کرده و نه خواهد کرد و همچنان اینها در تناقض کنش و انفعال در حوادث متفاوت به نفع همان‌ها خواهند بود. از قدیم خوب گفته اند برای کسی بمیر که برات تب کند. ✍ محمود باقری @Mahmoudbagheri1
1 مشاهده