کتاب 278 صفحه ای "جهانی شدن و نارضایتی های آن" جوزف استیگلیتز، اقتصاددان و برنده جایزه نوبل است که در سال 2002 را دادم هوش مصنوعی برایم در چند صفحه خلاصه کرد یکی از پاراگراف هایی که بر اساس ارائه داد این بود: انتظار می رفت ایدئولوژی، تجویز خط مشی هدایت شده و کشورها از دستورالعمل های صندوق بین المللی(lMF) پول پیروی کنند. آنها اغلب توسط مردم کشورهای در حال توسعه مورد انتقاد قرار می گرفتند، اما بسیاری از آنها آنقدر می ترسیدند که مبادا بودجه صندوق بین المللی پول و همراه با آن کمک مالی از سوی دیگران را از دست بدهند، که تردیدهای خود را با احتیاط بیشتر اگر اصلاً وجود داشت، و سپس فقط در خلوت بیان می کردند. اما در حالی که هیچ کس از رنجی که اغلب با برنامه های lMF همراه بود خوشحال نبود، در داخل صندوق بین المللی پول به سادگی تصور می شد که هر رنجی که رخ می دهد از دردهایی است که کشورها در مسیر تبدیل شدن به یک اقتصاد بازار موفق باید تجربه کنند. اقدامات آنها در واقع درد و رنجی را که کشورها در درازمدت با آن مواجه خواهند بود کاهش می دهد. فضایی که مواجهه کشورهای درحال توسعه با صندوق بین المللی پول را تشریح می کنه شما رو یاد چی می اندازه؟ در پست بعدی👇