«زمانی خواهد آمد که : اولا؛ انسان هائی دارای ظاهری نیکو، ولی باطنی خبیث اند! و ثانیا؛ اهل “ریاکاری” اند! و ثالثا؛ همه تظاهرشان به دینداری و ارزشی بودن ، به خاطر رسیدن به قدرت و بر آمدن کام شان از دنیا میباشد! اینان باطنا کاری به خدا و دین ندارند و دین شان تماما “ریاکاری” است. «سَیأتی عَلی النَّاسِ زَمانٌ تَخبُثُ فیهِ سَرائِرُهُم، و تَحْْسُنُ فیه عَلانِیتُهُمْ، طَمَعاً فِی الدُّنیا، لایرِیدُونَ بِهِ مَاعِنْدَ رَبِّهِمْ، یکونُ دِینُهُمْ رِیاءً ..».[اصول کافی]