«زمانی خواهد آمد که :
اولا؛ انسان هائی دارای ظاهری نیکو، ولی باطنی خبیث اند!
و ثانیا؛ اهل “ریاکاری” اند!
و ثالثا؛ همه تظاهرشان به دینداری و ارزشی بودن ، به خاطر رسیدن به قدرت و بر آمدن کام شان از دنیا میباشد!
اینان باطنا کاری به خدا و دین ندارند و دین شان تماما “ریاکاری” است.
«سَیأتی عَلی النَّاسِ زَمانٌ تَخبُثُ فیهِ سَرائِرُهُم، و تَحْْسُنُ فیه عَلانِیتُهُمْ، طَمَعاً فِی الدُّنیا، لایرِیدُونَ بِهِ مَاعِنْدَ رَبِّهِمْ، یکونُ دِینُهُمْ رِیاءً ..».[اصول کافی]