⬛️ یک دهه تعلل، یک عمر خسارت
ده سال پیش در تاریخ ۳۰ اردیبهشت ماه ۱۳۹۳، امام خامنه‌ای براساس بند یک اصل ۱۱۰ قانون اساسی، سیاست‌های کلی جمعیّت را به روسای قوای سه‌گانه و همچنین مجمع تشخیص مصلحت نظام ابلاغ کردند و از دستگاه‌هاي ذيربط خواستند تا در اين زمينه، اقدامات لازم با دقّت، سرعت و قوّت صورت گيرد.
اما متاسفانه با مطالعه بندهای این ابلاغیه (۱۴ بند) در می‌یابیم که علیرغم اهمیت این موضوع، اقدامات مناسب و چشمگیری که رضایت آحاد جامعه را به دنبال داشته باشد، انجام نگرفته است و روز به روز به ابعاد فاجعه‌آمیز آن اضافه می‌شود.
برای درک و بررسی این موضوع، ابتدا ۴ بند اول را می‌خوانیم.
۱. ارتقاء پويایی، بالندگی و جوانی جمعيّت با افزايش نرخ باروری به بيش از سطح جانشينی
۲. رفع موانع ازدواج، تسهيل و ترويج تشكيل خانواده و افزايش فرزند، كاهش سن ازدواج و حمايت از زوج‌های جوان و توانمندسازی آنان در تأمين هزينه‌هاي زندگي و تربيت نسل صالح و كارآمد
۳. اختصاص تسهيلات مناسب برای مادران بويژه در دوره بارداری و شيردهی و پوشش بيمه‌ای هزينه‌های زايمان و درمان ناباروری مردان و زنان و تقويت نهادها و مؤسسات حمايتي ذيربط
۴. تحكيم بنيان و پايداری خانواده با اصلاح و تكميل آموزش‌های عمومی درباره اصالت كانون خانواده و فرزندپروری و با تأكيد بر آموزش مهارت‌های زندگی و ارتباطی و ارائه خدمات مشاوره‌ای بر مبناي فرهنگ و ارزش‌های اسلامی- ايرانی و توسعه و تقويت نظام تأمين اجتماعی، خدمات بهداشتی و درمانی و مراقبت‌های پزشكی در جهت سلامت باروری و فرزندآوری
همانطور که مشاهده کردید در تمام این چهار بند به افزایش نرخ باروری، اهمیت فرزندآوری، تسهیلات دوران باروری و پوشش بيمه‌ای هزينه‌های زايمان و درمان ناباروری مردان و زنان اشاره شده است.
هر چند، بر اساس طرح حمایت از خانواده و جوانی جمعیت (که در مجلس یازدهم در مهر ماه ۱۴۰۰ به تصویب رسید) مقرر شد که خانواده‌ها در اولویت تسهیلات مسکن، مشوق‌های اقتصادی، تسهیلات آموزشی و تسهیلات شغلی قرار بگیرند اما این طرح ناکافی و در مواردی هم اجرایی نشده است.
آمارها نشان می‌دهد که نرخ رشد جمعیت کاهشی بوده است. متولدین دو سال ۱۴۰۱ و ۱۴۰۲ به ترتیب برابر ۱.۰۷۵ و ۱.۰۵۸ میلیون کودک است. این آمار به معنای کاهش ۳.۷ و ۱.۶ درصدی زاد و ولد نسبت به سال پیش آنها و نسبت به سال ۱۳۹۵ نیز ۳۱ درصد کمتر شده است.
الان زمان مناسبی برای پاسخ به این سوال است که شما به عنوان یک شهروند ایرانی چه اقدامات چشمگیر اقتصادی، رفاهی و فرهنگی در این زمینه دیده‌اید؟ چند درصد مردم تحت پوشش بیمه‌ای برای درمان ناباروری و زایمان قرار گرفته‌اند؟ آیا هزینه‌های بهداشت، درمان، پوشک، لباس و شیرخشک نوزادان افزایش وحشتناکی نیافته است؟ آیا مادران باردار و شیرده در زمینه‌ی امنیت غذایی حمایت می‌شوند و مواد غذایی سالم و کافی مصرف می‌کنند تا در آینده با مشکلات جسمی رو به رو نشوند؟ در زمینه‌ی فرهنگی به غیر از چند نشست و همایش و نصب بنر و پوستر و دیوارنگاره و توصیه‌ی کلامی برای فرزندآوری چه چیز قابل توجهی مشاهده کردید؟ آیا در این سالها کتاب، مستند، فیلم و سریال آموزنده که عمیقا به اهمیت این موضوع بپردازد تولیده شده؟ در مورد زن یا مردی که قرار است به زودی مادر و پدر شوند و از خوشحالی سر از پا نمی‌شناسند یا مادری که دغدغه‌اش دادن شیر مادر به فرزندش است تا سلامتش تامین شود یا مردی که در دوران بارداری همسرش، او را حمایت می‌کند و نیازهای عاطفی‌‌اش را برآورده می‌کند یا کودکی که در انتظار به دنیا آمدن خواهر و برادرش لحظه‌شماری می‌کند و صدها آثار جذاب دیگر که تحت این موضوعات می‌توانست تولید شود و نشد و این سرنوشت رقت‌بار برای کشور رقم خورد.
حرف در این خصوص بسیار است و ادامه‌ی آنرا به دلیل طولانی شدن متن به زمان دیگری موکول می‌کنم.
#سمانه_سالارطایفه
۱۴۰۳/۲/۳۰
@mahyas_wrote