اینکه خودمان را از فرط خستگی از پا در بیاوریم، افتخار ندارد.
چرت زدن در میانه روز یا دراز کشیدن زیر نور خورشید نیز می توانند شفابخش باشند.
اینکه برای مدتی هر چند کوتاه مطلقاً هیچ کاری انجام ندهیم و به جای آن در ذهنمان خیال پردازی های شیرین داشته باشیم نیز می تواند شفابخش باشد.
آخرای زندگی هیچکس نمیگه
«من خیلی خوشحالم که مدام در حال حرکت بودم»
یا «من خیلی خوشحالم که اونقدر کار می کردم که هیچ وقت فرصت نداشتم برم زیر آفتاب بشینم و خیال پردازی و رویاپردازی کنم»
ما اینطور شرطی شدیم که مدام در حال حرکت باشیم، چون راستش رو بخواید این کار اعتیادآوره و به ما کمک میکنه از خودمون فرار کنیم.
لذت واقعی در اینه که یاد بگیریم چطور به جای پیوسته کار انجام دادن، حضور داشتن را تمرین کنیم.
@majidalehosein