✅ پندهای مذاکراتِ گذشته برای گفتگوها در آینده... 👈 وزیر امور خارجه در گفتگوی ویژه خبری با اشاره به اینکه اروپایی‌ها ابراز علاقه برای شروع مجدد مذاکرات هسته‌ای دارند، گفت: «احتمالا به‌زودی این کار را صورت خواهیم داد و دولت جدید آمریکا باید تصمیم خودش را بگیرد و ما براساس آن عمل خواهیم کرد.» 🔻در ادبیات سیاسی، از حیث ماهیت؛ مذاکره صرفا بعنوان ابزار، شیوه و فرایندی هنرمندانه در مسیر رسیدن به اهداف تعریف می‌شود و با مروری بر روند مذاکره با غرب در طولِ تاریخ انقلاب اسلامی از اعتمادِ دولت موقت به آمریکایی‌ها تا عدم پایبندی آمریکا به توافق الجزایر در موضوع تسخیر سفارت و توافقِ دولتِ سازندگی با آمریکا در دهه 70 تا نشستن بر سر میز مذاکره توسط ِدولتِ اصلاحات در موضوع افغانستان و نمونه‌ی اخیر یعنی برجامِ نافرجامِ دولت اعتدال، همه و همه نشان از درستی، حکمت و عقلانیتِ نگاه بی‌اعتمادی امامین انقلاب به شیطانِ بزرگ دارد. 👈 به عنوان نمونه، از ابتدای مذاکرات در دولت اعتدال که با اجازه حکیمانه‌ی مقام معظم رهبری و تاکتیک نرمش قهرمانانه آغاز شد، پا در مسیری نهادیم که از ابتدا، پایانِ آن مبتنی بر واقعیات تاریخی دور و نزدیک مشخص بود و رهبر معظم انقلاب نیز در 12 آبان 1392 فرمودند: « به مذاکرات جاری خوش بین نیستم، چرا که معلوم نیست نتایجی را که ملت انتظار دارد به همراه بیاورد... با تلاشی که دولت و مسئولین کشور دارند انجام می دهند، ما موافقیم. یک کاری است، یک تجربه‌ای است، احتمالاً یک اقدام مفیدی است؛ این کار را انجام بدهند، اگر نتیجه گرفتند که چه بهتر، امّا اگر نتیجه نگرفتند، معنایش این باشد که برای حل مشکلات کشور بایستی کشور روی پای خودش بایستد» 🔻 ایشان بعد از پیش‌پرداخت‌های فراتر از تعهدات ایران در برجام که در چندین گزارشِ آژانس به آن اشاره شد و نقضِ عهد آمریکا و غرب در عمل به تعهدات‌شان؛ به سریال پر تکرار اثبات بی‌اعتمادی آمریکا اشاره می‌کنند و در دیدار پایانی با دولت اعتدال به تجربه حاصل از عملکرد آنها اشاره و می‌فرمایند: «آیندگان باید از این تجربه استفاده کنند. در این دولت معلوم شد که اعتماد به غرب جواب نمیدهد؛ به ما کمک نمیکنند و هر جا بتوانند ضربه میزنند؛ آنجایی که ضربه نمیزنند، آنجایی است که امکانش را ندارند؛ ؛ این تجربه‌ی بسیار مهمّی است.»6 مرداد 1400 👈 و اما در خصوص مذاکره با طرف‌های غربی که وزیر خارجه آن را مطرح کرده، شایسته است عنوان شود که مذاکره در راستای احقاق حق جمهوری اسلامی که با تحریم ظالمانه آمریکا و شرکای اروپایی روبروست؛ امری معقول و واجدِ یکی از این دو نتیجه است؛ یا طرف مقابل از اصرار بیهوده بر فشار مثلث تحریم و تهدید و تحریف برای تسلیم‌سازی ایران اسلامی دست بر می‌دارد و ایران اسلامی را بعنوان واقعیتِ قدرتمند و بازیگرِ مستقل و موثر می‌پذیرد و یا در طول مذاکره‌ی هوشمندانه یعنی مبتنی بر اصول و با بهره‌گیری همزمان از قدرت میدان و فن دیپلماسی، حقانیت جمهوری اسلامی و روند سلطه‌گری نظامِ به اصطلاح جهانی را بر منبر بلند مذاکراتی که در منظر افکار عمومی در سطوح داخلی و جهانی برپاست، بار دیگر به اثبات می‌رسد؛ همان نظام بین‌المللی که در برابر جنایتِ ماشین جنگ و ترورِ رژیم کودک‌کش صهیونی سکوت همراه با حمایت و پشتیبانی را پیشه خود ساخته است! 1️⃣ اما نکته مهم اینکه اولا در پیمایش روند مذاکره نباید تمام برنامه‌ها را به این مذاکرات رقم زد و کشور را شرطی کرد، چرا که مقام معظم رهبری در این خصوص فرمودند: «مطلقاً نبایستی برنامه‌های داخلی را به همراهی غرب موکول و منوط کرد،‌ چون قطعاً شکست میخورَد، قطعاً ضربه میخورَد. شماها هم هر جایی که کارهایتان را منوط کردید به [همراهی] غرب، ناموّفق ماندید؛ هر جایی که بدون اعتماد به غرب، خودتان قد عَلَم کردید و حرکت کردید موفّق شدید.» 6 مرداد 1400 2️⃣ و ثانیا دولت باید بداند و هوشیار باشد که طرف مقابل به دنبال توسعه‌ی برجام است نه رفع تحریم‌ها و می‌خواهد با شل و سفت کردن پیچ تحریم‌ها عناصر اقتدار نظام را یکی بعد از دیگری از موشک تا قدرت منطقه‌ای و در یک کلام رویکرد انقلابی را از ما سلب کند تا هدفِ غایی خود که حذف موجودیتِ یک نظام مستقل و مقتدر در منطقه را رقم بزند که البته این آروز را به گور خواهند برد همانگونه که مقامات سابق اینگونه گور آنها را گرفت... 🔚 نکته‌ی پایانی؛ فرمایشی از مولا علی علیه‌السلام که در حکمت 196 فرمودند: «لَمْ يَذْهَبْ مِنْ مَالِكَ مَا وَعَظَكَ؛ مالى که نابودى آن تو را پند مى‌دهد، از دست نرفته است.» این حکمت پندِ گرانسگی است که اگر در قبال هزینه‌هایی که در مسیر انباشتِ تجربه و عبرت‌آموزی می‌دهیم، از پندِ آن بهره‌ گیریم این هزینه نیست بلکه سرمایه‌ای در مسیر انتخاب راه درست در آینده است. ✍️ جواد خسروی -1403/08/27