🔵 نقد تیم ملی، یا تزریق شادی؟ اشتباه نکنیم الان چند اتفاق رو ببینید 🔻فوتبال ساحلی قهرمان جهان شده 🔻ملی پوشان تو بازی نیمه‌نهایی سرود ملی نخوندن 🔻تو بازی آخر سرود رو خوندن 🔻تو بازی آخر یکی بعد از زدن گل یه شادی نامعقولی کرده در حمایت از اعتراضات اخیر سرود نخوندن و اون شادی نامعقول مهمه وباید رسیدگی بشه. درحالت عادی اگر بود به‌شدت باید بهش پرداخته می‌شد، مطالبه می‌‌شد تا دیگه تکرار نشه ولی الان در شرایطی هستیم که مخالفین جمهوری اسلامی میخوان هیچکس شاد نباشه، همه خشمگین و افسرده باشن. هیچکس نقطه مثبت تو کشور نبینه. هر پیشرفتی از ایران حتی تو ورزش به حاشیه بره که نتیجه بگیرن جمهوری اسلامی ناکارآمده، پس تلاش کنن اعتراض و انقلابشون رو زنده نگه دارن و این یعنی ادامه پیدا کردن ناآرامی ها ⁉️حالا کدوم اولویت بالاتریه؟ ١_ پرداختن به قهرمانی تیم ملی و تزریق شادی و مبارزه با هدف دشمن که تزریق ناامیدی و افسردگیه؟ ٢_ پرداختن به نخوندن سرود ملی و نقد شادی پس از گل و مجدد تزریق خشم به جامعه و به حاشیه رفتن قهرمانی؟ مخصوصا که تو بازی آخر بازیکنا سرود رو خوندن و اشتباهشون رو جبران کردن 🔹حرف بنده اینه که باید همه‌جانبه موضوع رو نگاه کنیم، ببینیم وسط مقابله با دشمن کدوم ارجحیت داره. نه اینکه این اشتباهات بازیکنان ملی مهم نیستن. نه. اتفاقا باید عده‌ای بصورت ملایم و منطقی این عملکرد رو نقد کنن که فدراسیون پیشگیری کنه برای تورنومنت‌های بعدی. ولی تمرکز باید روی مسأله شادی باشه 🔻شما الان رسانه‌های ضدانقلاب رو نگاه کنید که مثلا دل برای ایران و ایرانی میسوزونن، اصلا به قهرمانی تیم ملی نمیپردازن، فقط روی سرود نخوندن و اون شادی پس از گل تمرکز کردن که مبادا شادی و امید به مخاطب منتقل بشه و از رسالت‌شون که فقط سیاه‌نمایی و لجن پراکنی غافل بشن. خب اگه ماهم فقط روی این مسائل کلید کنیم چه فرقی با اینترنشنال و بقیه داریم؟ 🍃🍂🍃🍂🌹🍂🍃🍂🍃 🔹رسانه اختصاصی مجمع اسلامی محبین اهل البیت علیهم السلام 🔹 ☘️@majmamohebin