سبک شور امام حسن مجتبی(ع) بند اول🏴 اونی که کرامتش بی مثله/آقام حسنه اونی که اسمش مثله عسله/آقام حسنه اون که زندگیش و بخشیده سه بار/آقام حسنه یل بی مثل و بدل تو جمله/آقام حسنه عمریه مدیون شه بی کفنم مگه میشه من از آقام دل بکنم مادرشم براش گریه میکنه این افتخارمه براش سینه زنم تاج سرمه لطفش باورمه من گدا زاده ام و شاه کرمه به چه یلیه تیغش صیغلیه توی معرکه درست مثه علیه «جانم حسن،سنه قربانم حسن» بند دوم🏴🏴 صاحبه منصبه و کراماته/آقام حسنه آخر مردیه و شجاعته/آقام حسنه اونی که رو دست نداره توی فضل/آقام حسنه آخره بخششه و سخاوته/آقام حسنه دشمنش از نگاه اون فراریه وقتی که اخم می‌کنه تیر کاریه تا که قدم میزاره توی معرکه کار تموم دشمنا گریه زاریه مرد خطره فاتح یه سره جنگ و جمع می‌کنه آقا یکنفره ای شور و شعف اسطوره شرف یه ضریح براش می‌سازیم مثله نجف «جانم حسن،سنه قربانم حسن» شعر و سبک:علی اکبر غلام پور ارسالی از کاربر محترم کانال