♦️ دل بی تو ز جان آمد... داود بن كثير رقّىّ گويد: به امام صادق عليه السّلام عرض كردم: جُعِلْتُ فِدَاكَ قَدْ طَالَ هَذَا الْأَمْرُ عَلَيْنَا حَتَّى ضَاقَتْ قُلُوبُنَا وَ مِتْنَا كَمَداً 🔹فدايت شوم اين امر (ظهور دولت حقّ و الهى حضرت مهدی علیه السلام) چندان بر ما به درازا كشيد كه دلتنگ شديم و از اندوه جانمان به لب رسيد. امام علیه السلام فرمود: إِنَّ هَذَا الْأَمْرَ آيَسَ مَا يَكُونُ مِنْهُ وَ أَشَدَّهُ غَمّاً يُنَادِي مُنَادٍ مِنَ السَّمَاءِ بِاسْمِ الْقَائِمِ وَ اسْمِ أَبِيهِ 🔹 همانا اين امر در آخرين پايه نااميدى (مردم) و سخت‏ترين مرتبه دلتنگى و اندوه باشد كه ناگاه نداكننده‏اى از آسمان به نام قائم و پدرش آواز سر مى‏دهد،. عرض كردم: فدايت شوم نام او چيست؟ آن حضرت فرمود: اسم او اسم يك پيامبر(محمد) و و نام پدرش نام یک جانشين پیامبر(حسن) است. 📚الغيبة(للنعماني) ص ١٨١