حال و هوای کوچه دم آلود و درهم است پرچم به اهتزاز درآمد، محرم است می‌گرید آسمان و زمین در محَرّمت طوفانی از حماسه به پا می‌کند غمت ابلاغ می‌کند به یاران سلام تو قد می‌کشند باز علم‌ها به نام تو هر جا که نام توست مکان فرشته است در هر چه تیغه‌ای که ببینی نوشته است باز این چه شورش است که درخلق عالم است باز این چه نوحه و چه عزا و چه ماتم است تا گفتم السّلامُ عَلیکم دلم شکست نام حسین بند دلم را ز هم گسست دیدم که ابرهای جهان گریه می‌کنند در ماتمت زمین و زمان گریه می‌کند دیدم عزای اشرف اولاد آدم است دیدم سر ملائکه بر زانوی غم است رفتم که شرح عصمت ثاراللّهی کنم چیزی نمانده بود که قالب تُهی‌ کنم خورشید رنگ و بوی تغیّر گرفته بود تنگ غروب بود و فلک غُر گرفته بود ای تشنه‌کام بود و نبود تو را چه شد سقای یالثارات تو را چه شد ای اسم اَعظَمت به زبانم عَلَی‌الدّوام ما جاءَ غیرُ اِسمُکَ فی مُنتهَی الکلام آیین من تویی، که تویی پیر راستین بَل ماوَجَدتُ غیرُک فی قلبیَ الحَزین آن بحر پرخروش، دگر بی‌خروش بود خورشید تکه‌تکه‌ی زینب خموش بود حسین حسین حسین ◾️◾️◾️◾️◾️◾️◾️