◼️ ای مدینه! ما با حسین "علیه‌السلام" از پیش تو رفته‌ایم، اما بدون او برگشته‌ایم؛ ما را بی حسین "علیه‌السلام" نپذیر... وقتی که کاروان مخدّرات از سفر کوفه و شام به مدینه بازگشتند، در بدو ورود حضرت امّ کلثوم علیهاالسلام قصیده‌ بسیار لطیف و جانسوزی خواندند که چند بیت از آن را نقل میکنیم: مَدِینَةَ جَدِّنَا لَا تَقْبَلِینَا *** فَبِالْحَسَرَاتِ وَ الْأَحْزَانِ جِئْنَا ▪️ای مدینه جدّ ما! به استقبال ما نیا که با حسرت و حزن آمدیم وَ رَهْطُکَ یَا رَسُولَ اللَّهِ أَضْحَوْا ***عَرَایَا بِالطُّفُوفِ مُسَلَّبِینَا ▪️و ای رسول خدا! خاندان تو به صورت عریان در زمین‌های گرم قربانی شدند و غارت گردیدند وَ مَوْلَانَا الْحُسَیْنُ لَنَا أَنِیسٌ***رَجَعْنَا وَ الْحُسَیْنُ بِهِ رَهِینَا ▪️مولایمان حسین انیس ما بود، ولی ما از کربلا برگشتیم اما حسین در گرو زمین کربلا ماند. فَبَعْدَهُمُ عَلَی الدُّنْیَا تُرَابٌ *** فَکَأْسُ الْمَوْتِ فِیهَا قَدْ سُقِینَا ▪️پس بعد از آنان خاک بر سر دنیا که جام مرگ را در این مصیبت سر کشیدیم وَ هَذِی قِصَّتِی مَعَ شَرْحِ حَالِی *** أَلَا یَا سَامِعُونَ ابْکُوا عَلَیْنَا ▪️و این قصه من با شرح حال من است؛ هان ای شنوندگان بر ما بگریید! 📚بحارالانوار ج۴۵ ص۱۹۷ 🔻 این قصیده بسیار نغر و جانسوز است و شرح کاملی از وقایع کربلا تا شام را بیان می‌دارد که سزاوار است اهل منبر و روضه مراجعه کرده و قصیده کامل را ملاحظه بفرمایند.