#اربعیــــــــن_شاهــــــراه_ظـــــهــــــور
#با_حسین_علیه_السلام
#با_کربلای_معلی
◾️ #پولی_که_در_راه_زیارت_سیدالشهداء_علیه_السلام_خرج_شود_باز_میگردد
👈🏼👈🏼 حلبي از امام صادق(علیه السلام) پرسيد:
فداى تو شوم، چه مى فرمائيد در حقّ كسى كه ترك كند زيارت قبر حضرت حسين (علیه السلام ) را، و در حالى كه قادر به زيارت آن حضرت باشد؟
فرمود:
مى‌گويم كه او عاقّ حضرت رسول (صلی‌الله‌علیه‌وآله) و عاقّ ما شده است، و سبك شمرده است امرى را كه براى او نافع است.
و هر كه آن حضرت را زيارت كند خدا حوائج او را متكفل مى گردد. و كفايت مهمّات دنيائى او را مى‌نمايد. و زيارت آن حضرت براى بنده روزى جلب مى‌نمايد،
و آنچه در اين راه خرج نمايد خدا به او عوض مى‌دهد،
و گناه پنجاه ساله او را مى‌آمرزد، در حالى به‌سوى اهل خويش باز مى‌گردد كه هيچ گناه و خطائى بر او نباشد، مگر آنكه از نامه عمل او محو شود.
و اگر در اين سفر بميرد ملائك نازل مى‌شوند و او را غسل مى‌دهند و گشاده شود براى او درى به‌سوى بهشت كه داخل شود بر او نسيم بهشتى.
و اگر سالم بماند گشاده شود براى او درى كه نازل شود از آن در روزى او و حقتعالى به عوض هر درهمى كه او خرج كرده است ده هزار درهم به او بدهد و براى او ذخيره نمايد.
و چون محشور شود به او گويند كه خدا اين عوض را براى تو ذخيره كرده است و امروز به تو رسانيد.
➖ همانطور كه ملاحظه مي‌كنيد در دو جاي اين روايت تصريح شده كه خداوند به عوض آنچه در راه زيارت خرج شده مي دهد. يكي اين جمله:
«وَيُخْلِفُ عَلَيْهِ مَا يُنْفِقُ»
و آنچه در اين راه خرج نمايد خدا به او عوض مى دهد.
و ديگري اين جمله:
«ويُجْعَلُ لَهُ بِكُلِّ دِرْهَمٍ أَنْفَقَهُ عَشَرَةُ آلَافِ دِرْهَمٍ»
و حقتعالى به عوض هر درهمى كه او خرج كرده است هزار درهم به او مي‌دهد.
📝 عَنِ الْحَلَبِيِّ عَنْ أَبِي‌عَبْدِالله عليه‌السلام فِي حَدِيثٍ طَوِيلٍ قَالَ:
قُلْتُ جُعِلْتُ فِدَاكَ مَا تَقُولُ فِيمَنْ تَرَكَ زِيَارَتَهُ وَهُوَ يَقْدِرُ عَلَى ذَلِكَ؟!
قَالَ أَقُولُ:
إِنَّهُ قَدْ عَقَّ رَسُولَ‌الله صلی‌الله‌علیه‌وآله وَعَقَّنَا وَاسْتَخَفَّ بِأَمْرٍ هُوَ لَهُ.
وَمَنْ زَارَهُ كَانَ الله لَهُ مِنْ وَرَاءِ حَوَائِجِهِ، وَكُفِيَ مَا أَهَمَّهُ مِنْ أَمْرِ دُنْيَاهُ وَإِنَّهُ لَيَجْلِبُ الرِّزْقَ عَلَى الْعَبْدِ وَيُخْلِفُ عَلَيْهِ مَا أَنْفَقَ-
وَيَغْفِرُ لَهُ ذُنُوبَ خَمْسِينَ سَنَةً وَيَرْجِعُ إِلَى أَهْلِهِ وَمَا عَلَيْهِ وِزْرٌ وَلَا خَطِيئَةٌ إِلَّا وَقَدْ مُحِيَتْ مِنْ صَحِيفَتِهِ.
فَإِنْ هَلَكَ فِي سَفَرِهِ نَزَلَتِ الْمَلَائِكَةُ فَغَسَّلَتْهُ وَفُتِحَتْ لَهُ أَبْوَابُ الْجَنَّةِ وَيَدْخُلُ [وَفُتِحَ لَهُ بَابٌ إِلَى الْجَنَّةِ يَدْخُلُ] عَلَيْهِ رَوْحُهَا حَتَّى يُنْشَرَ.
وَإِنْ سَلِمَ فُتِحَ لَهُ الْبَابُ الَّذِي يَنْزِلُ مِنْهُ الرِّزْقُ وَيُجْعَلُ لَهُ بِكُلِّ دِرْهَمٍ أَنْفَقَهُ عَشَرَةُ آلَافِ دِرْهَمٍ
وَذُخِرَ ذَلِكَ لَهُ فَإِذَا حُشِرَ قِيلَ لَهُ لَكَ بِكُلِّ دِرْهَمٍ عَشَرَةُ آلَافِ دِرْهَمٍ وَإِنَّ اللَّهَ نَظَرَ لَكَ وَذَخَرَهَا لَكَ عِنْدَهُ.
📚 منابع:
۱. شيخ طوسي، تهذيب الاحكام، انتشارات دارالكتب الاسلاميه، ج۶، ص۴۵
۲. وسائل الشيعه، انتشارات آل البيت، ج۱۴، ص۴۲۹