یا امیرالمومنین(ع) صاحب عالم میخانه,به جزحیدر نیست ساقی باده وپیمانه ,به جزحیدر نیست شَب عشاق به کاشانه از او روشن بود روشنیِّ بخش به کاشانه ,به جزحیدر نیست آنکه چون شَمع به گٍردَش هَمه پروانه شدیم هرکجاهَمرَه فرزانه ,به جزحیدر نیست آنکه با عشقِ رخش نالهٔ مَستانه زَدیم بانیٍ نالهٔ مَستانه ,به جزحیدر نیست مُرغ شَبخیز و شَباهَنگٍ دٍلم گفت علی قُمریٍ خوش نَفس لانه ,به جزحیدر نیست گلٍ خوشبو همه شب تا به سٍحَر مست رخش گل خوشبوی به گلخانه ‌,به جزحیدر نیست ما که از بوی خوشَش معرکه برپاکردیم آه آن بویِ عَبیرانه ,به جزحیدر نیست ما زِ پیمانه او شام و سَحَر نو شیدیم نوشِ نیمِ شب و پیمانه ,به جزحیدر نیست گر که با عشق بتان صِیقلٍ دِل را جُستیم بزم این صِیقلٍ روزانه,به جزحیدر نیست گرکه با مِیکَده عشق علی خوش بودیم ساقی بزم به خُمخانه ,به جزحیدر نیست ما که تَسبیح نمودیم در او‌ خالقِ خود حال آن سَبحهٔ صَد دانه ,به جزحیدر نیست باز(مجنون)شده ام درهوس روی علی(ع) گوید آن مونِسِ فَرزانه ,به جزحیدر نیست _شاعر آرمین غلامی(مجنون) @majnon1396 کانال جدید اشعار ناب مجنون کرمانشاهی