متن مقاتل:مقتل حمزه سیدالشهدا نام: حمزة بن عبدالمطلب کنیه: ابویعلی لقب: سیدالشهدا،اسدالله زادروز: دو تا چهار سال پیش از عام الفیل زادگاه: مکه محل زندگی: مکه،مدینه مهاجر/انصار: مهاجر نسب/قبیله: بنی‌هاشم،قریش خویشاوندان سرشناس: پیامبر(ص)،عبدالمطلب،ابوطالب شهادت: شنبه ۷ شوال ۳ قمری،منطقه احد نحوه شهادت: شهادت در جنگ احد به دست وحشی، غلام جبیر بن مطعم مدفن: منطقه احد زمان اسلام آوردن: سال دوم یا ششم بعثت حضور در جنگ‌ها: در تمامی غزوات تا زمان شهادت در احد هجرت به: مدینه نقش‌های برجسته: عموی پیامبر(ص) غزوه احد در شنبه ۷ شوال (یا ۱۵ شوال)سال سوم قمری اتفاق افتاد. در این غزوه،حمزه به دست وحشی بن حرب غلام حَبَشی دختر حارث بن عامر بن نَوْفَل یا غلامِ جُبَیر بن مُطْعِم،به شهادت رسید. طبق روایتی،دختر حارث با وعده آزادی وحشی از او خواست به انتقام پدرش که در غزوه بدر کشته شده بود، محمد(ص)،حمزه یا علی(ع) را بکشد. بنابر روایت دیگر،جبیر بن مطعم در برابر گرفتن انتقام عمویش،طُعَیمة بن عَدی که در بدر کشته شده بوددبه وحشی وعده آزادی داد. اما گفته شده است که انگیزه هِند دختر عُتبه و زن ابوسفیاندبرای انتقام گرفتن به دلیل کشته شدن پدر،برادر و عمویش در جنگ بدر بیشتر از جبیر یا دختر حارث بود. طبق برخی نقل‌ها از ابتدا هند با وعده مال وحشی را به این کار ترغیب کرد. 📚تاریخ الطبری،‌ج۲،ص۵۳۴ 📚واقدی،المغازی،ج۱،ص۱۹۹،۲۸۵ 📚الطبقات الکبری،ج۳،ص۱۰ 📚ابن هشام،السیرة النبویة،قسم ۲،ص۷۰،۷۲ 📚بلاذری،انساب الاشراف،ج۳،ص۲۸۶،۲۸۷ به روایتی،هند برای خوردن جگر حمزه نذر کرده بود. وحشی ابتدا قول کشتن علی(ع)را داد، اما در میدان حمزه را به شهادت رساند و جگر او را نزد هند برد.هند لباس و زیور خود را به وحشی داد و به او وعده ده دینار در مکه داد. سپس کنار بدن حمزه آمد و او را مُثْله کرد و از اعضای بریده او برای خود گوشواره،دست بند و خلخال درست کرد و آنها را با جگر حمزه به مکه برد. گفته شده است معاویة بن مُغیره و ابوسفیان هم بدن حمزه را مثله یا زخمی کردند. از شدت ناگواری آنچه بر پیکر حمزه رفته بود بعضی اصحاب سوگند خوردند در مقابل،۳۰ تن یا بیشتر از قریش را مثله کنند، اما آیه ۱۲۶ سوره نحل نازل شد که "گرچه به ایشان اجازه مقابله به مثل می‌داد،لیکن صبر را عملی بهتر می‌دانست". برخی منابع تفسیری اهل سنت،این قسم را به پیامبر(ص)نسبت داده‌اند. 📚ابن سعد،الطبقات الکبری،ج۳،ص۱۲ 📚واقدی،المغازی،ج۱،ص۲۸۵،۲۸۶ 📚بلاذری،انساب الاشراف،ج۱،ص۳۳۸ 📚علی بن ابراهیم قمی،تفسیر القمی و طوسی،التبیان،ج۶،ص۴۳۹،ذیل سوره نحل ۱۲۶ 📚ابن اسحاق،السیر و المغازی،ص۳۳۵ 📚طبری، جامع البیان،ج۱۴،ص۱۳۱ 📚ابن کثیر،تفسیر القرآن العظیم،ج۴،ص۵۲۷ زنان قریش پس از پیروزی در جنگ احد،پیش از آنکه مسلمانان به دفن کشتگان برسند برای انتقام بیشتر،اعضاء و گوش و بینی مسلمانانی که روی بستر خاک افتاده بودند،بریدند در حالیکه در میان تمام ملل جهان،کشته دشمن که بی دفاع و بی پناه است احترام دارد. همسر ابوسفیان از اعضاء بدن مسلمانان گردن بند و گوشواره درست نمود. شکم حضرت حمزه(ع)را پاره و جگر او را در آورد و آنرا به دندان گرفته هرچه خواست بخورد نتوانست.این عمل به قدری ننگین و زشت بود که ابوسفیان گفت: من از این عمل تبرّی می جویم و چنین دستوری نداده بودم ولی خیلی هم ناراحت نیستم. این کردار زشت باعث شد که این زن میان مسلمانان به "هند آکله الاکباد"یعنی هند جگر خوار معروف گردد و در آینده فرزندان هند به فرزندان زن جگرخوار معروف شدند. 📚فروغ ابدیت،ج۲،ص۷۱ روضه قتلگاه سیدالشهداء(ع) و جملات جانسوز حضرت زینب(س)خطاب به رسول مکرم اسلام (ص)که: "هذا حسین مرمل بالدماء،مقطع الاعضاء" پس از پایان نبرد،رسول خدا(ص)سراغ حمزه را گرفت.اصحاب از شهادت حمزه به پیامبر خبر دادند.پیامبر(ص)شخصى را فرستاد تا پیکر او را شناسایى کند. او رفت و جنازه ی حمزه را یافت اما وقتى دید بدن وى را تکه تکه کرده اند،نتوانست این خبر را به پیامبر برساند.درنتیجه،نزد پیامبر نیامد. پس از مدتى انتظار،رسول خدا(ص) حضرت على (ع)را فرستاد.على(ع) نیز با دیدن آن صحنه ی دل خراش نتوانست خبر را به پیامبر بدهد. پس رسول خدا(ص) خود به جست و جوى بدن عمویش حمزه پرداخت.وقتى بالاى سر وى رسید و آن منظره را دید،اشک از چشمانش فرو ریخت و در سوگ او بسیار اندوهگین شد. آن گاه با یک دنیا غم فرمود: "هرگز در موقعیتى نبوده ام که به اندازه ی امروز مرا به خشم آورده باشد.پس چنانچه خداوند مرا بر قریش چیره کند،[به جاى حمزه] هفتاد تن از مردان آنان را خواهم کشت". ناگاه جبرئیل از سوی خداوند چنین وحى آورد: "وَإِنْ عَاقَبْتُمْ فَعَاقِبُواْ بِمِثْلِ مَا عُوقِبْتُم بِهِ وَلَئِن صَبَرْتُمْ لَهُوَ خَیْرٌ لِّلصَّابِرینَ. اگر به مجازات مى رسانید،درست همان گونه با