نوڪࢪحســینیم ¹²⁸
- عطوفت ِ خورشید -
[ احبک‌حسین؛حب‌الهوی‌و‌حب‌لانک‌اهل‌لذاکاً .] دو‌گونه‌دوست‌می‌دارمت‌ ؛ یکی‌از‌روی‌محبت . و‌دیگری‌آن‌که‌تو‌خودسزاواردوست‌داشتنی !