حکیمی را پرسیدند: چندین درخت نام‌وَر که خدای عزوجل آفریده‌است و بَرومند، هیچ‌یک را آزاد نخوانده‌اند مگر سرو را که ثمره‌ای ندارد. گویی در این چه حکمت است؟ گفت هریکی را دخلی معین است و وقتی معلوم، که گاهی به وجود آن تازه‌اند و گاهی به عدم آن پژمرده؛ و سرو را هیچ از این نیست، و همه وقتی خوش است، و این است صفت آزادگان... . گرت ز دست بر آید، چو نخل باش کریم/ ورت ز دست نیاید، چو سرو باش آزاد ✍️گلستان سعدی 🏢اندیشکده ماکا _اندیشه ورزی پیرامون امنیت غذایی و امنیت زیستی کشور 🆔تلگرام و اینستاگرام : @Makacenter 🆔ایتا @makacenter_ir 🆔واتس اپ https://chat.whatsapp.com/C9c9qO4QUkCFFQqs9AWGRN