💠 امام علی علیه السلام 🔸اَلْعَبْدُ حُرٌّ مَا قَنِعَ، أَلْحُرُّ عَبْدٌ ما طَمِعَ 🔹بنده اگر قناعت كند، آزاد است، آزاد، اگر طمع داشته باشد برده است! 📗غرر الحكم ح 413 🔻شرح حدیث 🔸گاهى بندها و رشته‌هاى درونى، انسان را به قيد مى‌كشد و برده مى‌سازد. بردگان لوكس، اتوكشيده، درس‌خوانده و پولدار زيادى را مى‌توان در جامعه ديد. 🔸آنچه انسان را آزاد مى‌سازد، رهايى از دام حرص و كمند دست و پاگير آز است. 🔸افراد حريص و آزمند، هيچ وقت سير نمى‌شوند. چون اهل طمع‌اند، براى دست يافتن به آنچه ندارند، خود را به هر درى مى‌زنند، گاهى هم به ذلت، تملق و فرومايگى كشيده مى‌شوند. 🔸اگر كسى از گنج قناعت برخوردار باشد و دست طمع پيش اين و آن دراز نكند، حتى اگر غلام و برده هم باشد،عزيز است و ريشه عزتش همان آزادگى از قيد طمع و افزون‌خواهى است. 🔸ولى... آزمندان، در عين توانگرى و تمكن، همچنان چشمشان به دست اين و آن است و همين حرص و طمع، آنان را به ذلت بردگى مى‌كشد. 🔸به قول صائب: از تشنگى بمير و مريزآبروى خويش! و چه بسا بى‌آبرويى‌هايى كه ريشه در طمع دارد. 🔸گرفتاران طمع، يا براى حفظ آنچه دارند، يا براى رسيدن به آنچه ندارند، گاهى نوكر صفت مى‌شوند و تملّق و چاپلوسى مى‌كنند و به حقارت‌هاى ننگ آورى تن مى‌دهند. 🔸گزاف نيست سخن مولا، كه انسان قانع، آزاد است و اهل طمع، برده است. 📗منبع: ، جواد محدثی ❣الّلهُــمَّ عَجِّــلْ لِوَلِیِّکَــــ الْفَــرَج❣ ╭━═━🍃❀🌺❀🍃━═━╮ @maktab_ommeabiha ╰━═━🍃❀🌺❀🍃━═━╯