🔶طلب صادقانه و متعالی، و عنایت مخفیّ الهی 🔹این تصرّفات و دم از ولایت زدن‌های ما همگی اعتباری و کشک هست! لقلقۀ لسان است و بسیاری از اینگونه ادعا ها از مرتبۀ لسان تجاوز نمی کند. مگر 23 سال رسول خدا در میان امت نبود، و همین مردم به دنبال تعظیم رسول الله نبودند، مگر هلهله و صلوات و بیا و برو و استقبال و مشایعت و امثال ذلک نداشتند؟! ولی آیا واقعا به دنبال همان ولایت و تعظیم او و حفظ شعائر واقعی بودند؟ دیدیم که اینگونه نبود؛ به غیر از چهار نفر که امام رضا علیه السلام به آن اشاره می فرماید. 🔹این قضایا برای ما عبرت است، که به خود بیاییم و بدانیم که برای رسیدن به مطلوب، وجود ظاهری رسول خدا و امام زمان کفایت نمی کند. ما هم مثل همانها هستیم. منتهی الان به خاطر دور بودن از مسائل، لبخندی بر لب داریم و تبسمی در چهره ما است. اما آن وقتی که پای امتحان وسط بیاید، قضایا عوض می شود و جریانات صورت دیگری به خود می گیرد، آن جاست که باید دید... 🔹امیر المومنین علیه السلام در مسجد برای اصحاب سخن می گفتند که باید انسان مراقب هر لحظه اش باشد که ممکن است که امروز دیگر تکرار نشود و فردا غیر از امروز است. و انسان باید حال استعداد را در خودش حفظ کند و نگه دارد و همیشه آمادگی لازم در جهت مواجهه با حوادث و مطالب را در خود حفظ کند و فراموش نکند. یکی از اصحاب گفت «آخر چطور می شود؟ ما که الان در خدمت شما هستیم و راضی هستیم و مسئله ای نداریم!» 🔹و البته شاید هم راست می‌گفت. به هر حال امیرالمومنین به دیوار مسجد کوفه تکیه زده اند و سخن می‌فرمایند و آنها هم می‌خندند و خوبند و خوشند و مست اند و سر حال و سر کیف اند. اما خبر از فردا ندارند! مثل الان که ما افطار کرده ایم و سیر هستیم و می‌گوییم «اگر سحری هم نخوریم چیزی نمی شود» ولی فردا، نزدیک ظهر، وقتی ضعف کردیم تازه متوجه می شویم که ای داد بی داد! در حالی که نباید این حالِ فعلی را که سیر هستیم به فردا سرایت بدهیم! الان خوب هستیم و خوش هستیم اما در آینده قضایای دیگری ممکن است پیش بیاید؛ همیشه به همین صورت نمی‌ماند و قضایا فراز و نشیب دارد. مسائل نفس به یک منوال و در یک خط نیست. هزار خط و شعبه و فرع برای انسان به وجود می‌آورد که ما فقط یک خط آن را دیده ایم و خیال کرده ایم که مسئله به همین کیفیت است. 🔹در روایت امام حسن عسکری می فرماید: کسی که در نیّتش تعظیم ولیّ الهی و شعائر الهی است هیچ وقت از دیدگان عنایت و لطف خفیّ پروردگار مختفی نمی‌شود. بلکه آن عنایت خفی و لطف خفیِ پروردگار مراقب احوال اوست و برای او افرادی را قرار می‌دهد که به واسطه تذکر و برخورد و رفاقت و مصاحبت (یا بالاتر از راه دستگیری) او را کمک می‌کنند و راه او را تصحیح می‌کنند که دیگر مانند دیگران فکر نمی‌کند و دیدگاهش مانند دیگران نیست، این از کجاست؟ از همان عنایت مخفیه. 🎙. حضرت آیة الله سید محمد محسن حسینی طهرانی، قدّس الله سرّه 🔈. #شرح_دعای_ابوحمزه 1432، جلسه1 #هدایت #ولایت #سلوک #ابتلائات @maktabe_vahy 🌺..🌺..🌺..🌺