💎. ای دل مباش یکدم خالی ز عشق و مستی/ وانگه برو که رستی از نیستی و هستی 🔸. اگر یک سالک و یک بنده‌ به‌واسطۀ محبّت و عشق به پروردگار و به‌واسطۀ تجلّیِ جَذَوات خدا در وجود او، به نقطه‌ای برسد که دیگر وجودی از خود نبیند، خواهی‌نخواهی ـ بدون اینکه بخواهد یا نخواهد ـ این راه را طی می‌کند؛ 🔸. در آن صورت نه ریاضتی می‌فهمد و نه مجاهده‌ای می‌فهمد و نه زحمتی در خود احساس می‌کند. 🔸. این را می‌گویند: «راهِ عشق و محبّت». این می‌شود میان‌بُر، این می‌شود أقصر فاصله [کوتاهترین فاصلۂ] بین حرکتِ انسان و رسیدن به مبدأ. 🎙. حضرت آیة الله حاج سید محمد محسن حسینی طهرانی قدّس الله سرّه 📚. صلّی الله علیه و آله و سلّم، ج 1، ص 466 @maktabe_vahy 🌸.🌸.🌸.🌸.🌸