💠 من خَسی بی سر و پایم که به سیل افتادم 🔹امام علیه السّلام واقعاً و حقیقتاً و وجداناً، خود را یک بندۂ عاصی و متمرّد به حساب می‌آورد و از آن دریچه با خدای خود به راز و نیاز می‌پردازد، چنانچه دأب و سیرۂ سایرِ حضرات معصومین علیهم السّلام و نیز انبیای الهی و اولیای پروردگار بر همین روش و منهاج است. 🔹چنانچه خواجه عبداللَه انصاری در مناجات خود گوید: «الهی چون در تو می‌ نگرم از جملۂ تاج‌ دارانم و تاج بر سر؛ و چون بر خود می‌نگرم از جملۂ خاکسارانم و خاک بر سر!» 🔹در این موقف و مقام واقعاً امام علیه السّلام خود را مانند سایر افراد می‌بیند و همانند سایرین به خود نظر می‌اندازد. و همان حساب و نگرشی را که نسبت به عموم دارد برای خود در نظر می‌گیرد. 🔹مرحوم عارف کامل حاج سیّد هاشم حدّاد بارها می ‌فرمود: «وقتی نظر به خود می‌ اندازم می‌بینم که در روی زمین خداوند، مخلوقی بدتر از من خلق نکرده است!» 📝. آیه الله حاج سید محمد محسن حسینی طهرانی قدّس الله سرّه 📚. #شرح_فقراتی_از_دعای_ابوحمزه، ج 1، مقدمه، ص26 #عرفان #سلوک #عبودیت @maktabe_vahy 🌸.🌸.🌸.🌸