⭕️ تمام این تخیّلاتِ ما که در طول روز پدید می‌آید، همگی حکم پرده‌هایی را دارد که نمی‌‌گذارد این «اشعّۀ عقل کلّی» ایجاد شود و قلب را مثل مغناطیس به سمت خود کشیده و آن را از مَواهبِ عالَمِ غیب بهرمند نماید، و به او بهاء و بهجت و انبساط و روح، عطا کند. مرتّب پرده روی پرده می‌آید! 🔹این نقشه کشیدن‌ها، زد و بند‌ها، تخیّلات، «صبر کن امروز پدرش را در می‌آورم»، «صبر کن تا فلانی را ببینم تا بابایش را دربیاورد» که همۀ اینها مسائلی است که در طول روز با آن زندگی می‌کنیم و بحمد الله و المنّة (!!) با تخیّلات و توهّمات بسر می‌بریم. انگار‌نه‌انگار که روح ما به جایی دیگر تعلّق دارد،‌ ولی خود را گرفتار این بازی‌های بچه‌گانه می‌کنیم! 🔹تازه اینکه می‌‌گوییم «بچه‌گانه» غلط است. چون بچّه با صفای خود به مسائل نگاه می‌کند، از اینرو کدورت هم نمی‌آورد. با هم دعوا می‌کنند و بعد از چند دقیقه آشتی می‌کنند؛ نه دعوایشان روی حساب است و نه آشتی‌کردن‌شان! 🔹اما دعوا‌کردن‌های ما بچه‌گانه هم نیست؛ بلکه دعواهای فرعون‌گونه، نمرود‌گونه و شیطان‌گونه است. بچۀ معصوم از این دعواها و تخیّلات بهره‌ای ندارد. توپ را از او بگیری گریه می‌کند؛ آب‌نبات بدهی می‌خندد. تمام عالَمش را همین یک توپ و ماشین و عروسک پدید می‌آورد. 🔹ما هستیم که هر روز با همان توهّمات و تصوّرات خود، پُتک بر گردن نَفْس می‌کوبیم و نمی‌گذاریم نَفَس بکشد! نمی‌گذاریم خودش را از این گرداب و منجلاب و باتلاق بیرون بیاورد! 🎙حضرت آیة‌الله حاج سید محمدمحسن حسینی طهرانی قدّس‌الله‌سرّه ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ 🔈 (اسفار اربعه) جلسه 703، منقّح. @maktabe_vahy 🌕.🌕.🌕.🌕.🌕