🌕 اندیشه‌ات جایی رود و آنگه تو را آن جا کشد! 🔸نفسِ کلام اولیای الهی، انشراح صدر می‌آورد و منبعِ خیرات بوده و همه از اینجا تراوش می‌شود. نشستن با اولیای الهی و یاد آنها، خیر است. نمی‌شود اولیاء را یاد کنید و در آن حال گناه کنید! 🔸اگر انسان، در تاریخ اولیا سیر کند و آنها را یاد نماید، خودش هم وارد قضایا شده و با آن جلو می‌رود و با خودِ تاریخ حرکت می‌کند و درونِ نفس آنها وارد می‌شود. نفس آنها جنبۀ تجرّدی دارد و می‌آید و نفس انسان را احاطه می‌کند و تحت تأثیر خویش قرار می‌دهد. یادِ سیّدالشهداء علیه السلام انسان را متغیّر می‌کند؛ چون انسان را در نفسِ خودش می‌برد و در همان خیمه جای می‌دهد. وقتی دعای ابوحمزه ثمالی ـ که از امام سجاد علیه‌السلام است ـ را می‌خوانید چرا حالت تأثّر برای شما پیدا می‌شود؟! چون نفس امام سجاد علیه‌السلام، در وقتِ قرائت دعا، شما را می‌گیرد و جنبۀ شرّ کنار می‌رود و جنبۀ خیر جایگزین می‌گردد. 🔸اما اگر انسان نفسِ خویش را وارد حوادث کرد که مثلاً «فلان جا زلزله آمد» آدم را در زلزله می‌برد. یا مثلاً «فلان رئیس جمهور چنین و چنان کرد» انسان در نفسِ آن رئیس جمهور وارد می‌شود و تحت تأثیر قرار می‌گیرد. یا اینکه «سکّه این مقدار شد» نفس را در سکّه وارد می‌کند، که بواسطۀ سکّه، واردِ دنیا می‌شود. انسان مرتّب در حوادث مختلف وارد می‌شود و قوّۀ متخلیّه مرتّب فعالیت می‌کند. 🎙. حضرت آیة الله حاج سید محمد محسن حسینی طهرانی قدّس الله سرّه ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ 🔈. سنه 1415 جلسه 1؛ منقّح. علیهما‌السلام @maktabe_vahy 💠..💠..💠..💠